Michaił Miszustin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Miszustin
Михаил Мишустин
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Michaił Władimirowicz Miszustin

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1966
Łobnia, RFSRR, ZSRR

Premier Federacji Rosyjskiej
Okres

od 16 stycznia 2020

Poprzednik

Dmitrij Miedwiediew

Dyrektor Federalnej Służby Podatkowej
Okres

od 6 kwietnia 2010
do 16 stycznia 2020

Poprzednik

Michaił Mokretsow

Następca

Daniił Jegorow

Prezes Rady Ministrów Państwa Związkowego Rosji i Białorusi
Okres

od 16 stycznia 2020

Poprzednik

Dmitrij Miedwiediew

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Kawaler Wielkiego Krzyża Honoru Orderu Gwiazdy Włoch

Michaił Władimirowicz Miszustin (Михаи́л Влади́мирович Мишу́стин; ur. 3 marca 1966 w Łobni) – rosyjski urzędnik państwowy, ekonomista, inżynier i finansista. Od stycznia 2020 premier Federacji Rosyjskiej[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 marca 1966 w Łobni pod Moskwą[3] w rodzinie Władimira Moisjejewicza i Luizy Michajłownej[4][5]. Ojciec, Władimir Moisjejewicz (urodzony w 1939 na Białorusi w Połocku[6]) pracował w KGB, jako pracownik służby bezpieczeństwa lotniska Szeremietiewo. Po odejściu ze służby pracował jako przewodnik wycieczek w muzeum Aerofłotu, umiejscowionym na terytorium lotniska Szeremietiewo. W tym muzeum Władimir Miszustin opowiadał uczniom o radzieckim lotnictwie[7]. Władimir Moisjejewicz pochodził z rodziny żydowsko-rosyjskiej[8][9]. Matka, Luiza Michajłowna pochodzi z rodziny ormiańskiej, pracowała w placówce medycznej[10][9].

W 1989 roku ukończył Московский станкоинструментальный институт (Moskiewski Instytut Obrabiarek i Narzędzi), obecnie pod nazwą Московский государственный технологический университет «СТАНКИН» (Moskiewski Państwowy Uniwersytet Technologiczny „STANKIN”). Uzyskał w wyniku nauki wykształcenie w specjalności systemy projektowania wspomaganego komputerowo i został inżynierem inżynierii systemów[11]. W 1992 roku ukończył aspiranturę na swej Alma Mater[11].

Po zakończeniu studiów, w okresie 1992-95 pracował jako dyrektor laboratorium testowego MKK, w okresie 1995-96 jako zastępca dyrektora pol. Międzynarodowego Klubu Komputerowego, państwowej, publicznej organizacji non-profit. MKK zajmował się integracją rosyjskiej i zagranicznej techniki komputerowej oraz pozyskaniem nowoczesnej zagranicznej techniki informacyjnej[12]. W 1998 roku rozpoczął pracę jako nadzorca informatyczny w moskiewskim urzędzie skarbowym, gdzie odpowiadał za przeprowadzanie procesu przepływu dokumentów. W latach 1999–2004 służył jako wiceminister ds. podatków w kilku rządach. W 2006 roku rozpoczął pracę jako główny zarządca służb katastralnych w Ministerstwie Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej[13][14]. W 2003 r. Miszustin w Rosyjskiej Akademii Ekonomicznej imieniem G.W.Plechanowa obronił dysertację pol. „Mechanizm państwowego administrowania podatkowego w Rosji” i uzyskał stopień kandydata nauk ekonomicznych[15]. W 2010 roku w Akademii Gospodarki Narodowej przy Rządzie Federacji Rosyjskiej broniąc dysertację pol. „Strategia kształtowania opodatkowania majątkowego w Rosji” uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych[16]. W okresie 18 grudnia 2006 r. – 29 lutego 2008 r. Kierownik Federalnej Agencji Zarządzania Specjalnymi Strefami Ekonomicznymi. W latach 2008–2010 pracował w sektorze prywatnym, prezes ОФГ Инвест (nazwa międzynarodowa) UFG Capital Partners i partner zarządzający UFG Asset Management, funduszu inwestycyjnego[13].

Federalna Służba Podatkowa[edytuj | edytuj kod]

W 2010 r. stanął na czele Federalnej Służby Podatkowej (ros. Федеральная налоговая служба). Swoją kadencję rozpoczął od działań mających na celu zniwelowanie wyłudzeń podatku VAT[17][18].

Powołanie Miszustina na stanowisko wywołało optymizm rosyjskich przedsiębiorców, którzy liczyli na to, że jego doświadczenie i znajomość rosyjskiej gospodarki sprawi, że będzie on bardziej przyjazny dla sektora prywatnego od swoich poprzedników. Często musiał walczyć jednak z oskarżeniami o zbyt surowe podejście do prywatnych przedsiębiorstw[19].

Zapowiedział, że zamierza w miarę możliwości wprowadzić usługi elektroniczne oraz komputeryzację Służby w ramach walki z korupcją. Poza informatyzacją Służba pod kierownictwem Miszustina wdrożyła również nowoczesne standardy obsługi podatników[13]. Dla wygody obywateli wydłużono godziny pracy urzędów, a w 2015 otworzono pierwsze w Rosji państwowe centrum pomocy podatkowej. Podczas przewodzenia Federalnej Służbie Podatkowej zyskał wśród rosyjskich mediów miano dobrego administratora oraz technokraty[20][21].

Premier Rosji[edytuj | edytuj kod]

Michaił Miszustin podczas przesłuchania w Dumie, 16 stycznia 2020

15 stycznia 2020, po rezygnacji Dmitrija Miedwiediewa, Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin desygnował go na urząd premiera Federacji Rosyjskiej[1]. Dzień później Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej zatwierdziła jego kandydaturę[22]. Tego samego dnia prezydent Rosji powołał dekretem Miszustina na stanowisko premiera[23].

Pierwszy raz podczas głosowania nie było przeciwnych kandydatowi na ten urząd[24].

Wyniki głosowania za powołaniem na premiera Michaiła Miszustina[25]
Partia Członkowie Za Przeciwko Wstrzymali się Nieobecni Inne
Zjednoczona Rosja 341 326 0 0 15
Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej 43 0 0 41 2
LDPR 40 39 0 0 1
Sprawiedliwa Rosja 23 17 0 0 6
Rodina 1 1 0 0 0
Platforma Obywatelska 1 0 0 0 1
Wszystkie partie 449 383 0 41 25 1[26]

28 stycznia 2020 Aleksiej Nawalny opublikował film, w których oskarża Michaiła Miszustina o korupcję obejmującą miliardy rubli[27][28][29]. 30 stycznia 2020 r. na kanale Nawalnego pojawił się kolejny film o schematach korupcyjnych Miszustina[30].

30 kwietnia 2020 roku, w trakcie pandemii COVID-19 w Rosji, Michaił Miszustin jako urzędujący premier został zdiagnozowany pozytywnie jako nosiciel wirusa SARS-CoV-2. Tego samego dnia jego obowiązki przejął Andriej Biełousow[31][32][33][34].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty z Władleną Jurjewną, ma trzech synów: Aleksjeja, Aleksandra i Michaiła[21][35]. Ma młodszą siostrę, Nataliję Władimirowną Stjeninę. Interesuje się sportem, gra w hokeja na lodzie[35]. Jest członkiem Rady Nadzorczej klubu HK CSKA Moskwa[36]. Gra na pianinie[21].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Путин предложил главе ФНС Михаилу Мишустину пост премьера [online], РИА Новости, 2020 [dostęp 2020-01-15] (ros.).
  2. Назначение Мишустина на пост премьера рассмотрят в Госдуме 16 января [online], Радио Sputnik, 2020 [dostęp 2020-01-15] (ros.).
  3. Алексей Мухин: Правители России: Старая площадь и Белый дом. Moskwa: Алгоритм, 2005, s. 275. ISBN 978-5-9265-0177-0. (ros.).
  4. Федеральная и региональная элита России 2004: кто есть кто в политике и экономике, Центр политической информаци, ГНОМ и Д, 2004, стр. 453..
  5. Deutsche Welle, „Who is Mikhail Mishustin – Russia’s next prime minister? | DW | 16 January 2020”. DW.COM. Archived from the original on 17 January 2020. Retrieved 19 January 2020.
  6. Корни нового премьер-министра России Михаила Мишустина происходят из Полоцка [online], Витебские Вести [dostęp 2020-01-30] (ros.).
  7. Кто связывает нового премьер-министра России с клубом миллиардеров [online], www.fontanka.ru, 2020 [dostęp 2020-01-30] (ros.).
  8. Kester Kenn Klomegah, Meet Mikhail Mishustin, Russia’s New Prime Minister – OpEd [online], Eurasia Review, 17 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  9. a b Mikhail Vladimirovich Mishustin [online], www.globalsecurity.org [dostęp 2020-01-30].
  10. The Editor, Russia’s New Prime Minister Mikhail Mishustin Has Armenian Roots. [online], ZARTONK MEDIA, 16 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  11. a b Biography [online], premier.gov.ru [dostęp 2020-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-21] (ang.).
  12. МКФ. 23-й Международный Компьютерный Форум. 2013. > История МКК [online], web.archive.org, 3 lipca 2013 [dostęp 2020-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-03].
  13. a b c Kim jest Michaił Miszustin, kandydat na nowego premiera Rosji? [online], fakt.pl, 15 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-15].
  14. Михаил Владимирович Мишустин, Биография. premier.gov.ru. [dostęp 2020-01-28]. (ros.).
  15. http://www.dissercat.com/content/mekhanizm-gosudarstvennogo-nalogovogo-administrirovaniya-v-rossii.
  16. http://www.dissercat.com/content/strategiya-formirovaniya-imushchestvennogo-nalogooblozheniya-v-rossii.
  17. Мария Жебит, Российские налоговики модернизируются [online], Известия, 8 lipca 2011 [dostęp 2020-01-15] (ros.).
  18. НДС – Расследования – Новая Газета [online], web.archive.org, 31 sierpnia 2012 [dostęp 2020-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-31].
  19. Мишустин: ФНС проверяет одно малое предприятие из четырех тысяч [online], Российская газета [dostęp 2020-01-15] (ros.).
  20. Reid Standish, Amy Mackinnon, Who Is Russia’s New Prime Minister? [online], Foreign Policy [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  21. a b c Mary Ilyushina, Jack Guy, Mikhail Mishustin didn’t have an English Wikipedia page on Wednesday morning. A day later, he’s Russia’s prime minister [online], CNN [dostęp 2020-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-21].
  22. Duma Państwowa wybrała nowego premiera Rosji. dorzeczy.pl. [dostęp 2020-01-16].
  23. Михаил Мишустин назначен Председателем Правительства Российской Федерации [online], Президент России [dostęp 2020-01-17] (ros.).
  24. Russian lawmakers approve Mishustin as PM, „Reuters”, 16 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  25. О даче согласия Президенту Российской Федерации на назначение Председателя Правительства Российской Федерации – Система анализа результатов голосований на заседаниях Государственной Думы [online], vote.duma.gov.ru [dostęp 2020-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-16].
  26. Wakat na stanowisku parlamentarzysty.
  27. Засекреченные миллиарды премьера Мишустина. [dostęp 2020-01-30].
  28. Russian PM Mishustin and Family Own $45M in Moscow Real Estate – Navalny [online], The Free Russia Forum [dostęp 2020-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-02] (ang.).
  29. Andrew Roth, Putin critics ask how his PM choice acquired expensive properties, „The Guardian”, 16 stycznia 2020, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  30. Мишустин – вор, Элджей – каннибал, коронавирус – убийца. [dostęp 2020-02-02].
  31. Premier Rosji Michaił Miszustin zakażony koronawirusem [online], forsal.pl, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-30] (pol.).
  32. Premier Rosji zakażony koronawirusem. Putin reaguje [online], Zdrowie i medycyna Wprost, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-30] (pol.).
  33. Rosyjski premier zakażony koronawirusem [online], tvp.info, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-30] (pol.).
  34. Premier Rosji zakażony koronawirusem. „Właśnie się okazało, że testy dały wynik pozytywny” [online], tvn24.pl, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-30] (pol.).
  35. a b Биография Михаила Мишустина. TASS, 2020-01-15. [dostęp 2020-01-16]. (ros.).
  36. Наблюдательный совет. CSKA Moskwa. [dostęp 2020-01-16]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]