Michaił Mil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Leontjewicz Mil
Ilustracja
Michaił Mil na przywieszce do znaczka wydanego przez pocztę rosyjską
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1909
Irkuck

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1970
Moskwa

Zawód, zajęcie

konstruktor lotniczy

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Michaił Leontjewicz Mil (ros. Михаил Леонтьевич Миль; ur. 9 listopada?/22 listopada 1909 w Irkucku; zm. 31 stycznia 1970 w Moskwie) – radziecki konstruktor lotniczy, Bohater Pracy Socjalistycznej (1966).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1926 rozpoczął studia w nowoczerkaskim instytucie lotniczym. Jeszcze jako student brał udział w pracach nad pierwszym radzieckim wiatrakowcem KASKR-1 w 1930. Po zakończeniu studiów w 1931 rozpoczął pracę w Centralnym Insty­tucie Aerohydrodynamicznym w zakła­dzie wiropłatów. W latach 1935–1936 współtworzył zespół budujący wiatrakowce A-12 i A-15, największe zbudowane przed wojną maszyny tego typu. W tym czasie pracował również naukowo w dziedzinie aerodynamiki i sterowności wiropłatów.

Po ataku III Rzeszy na ZSRR Mil został inżynierem 1. Lotniczej Eskadry Wiatrakowców, która korygowała ogień ciężkiej artylerii oraz wykonywała nocne loty poza linię frontu. W 1943 wrócił do Centralnego Instytutu Aerohydrodynamicznego, gdzie pracował nad poprawą sterowności i stateczności samolotów. W 1943 r. uzyskał stopień doktora, w 1945 r. stopień doktora habilitowanego, i w Instytucie został kierownikiem laboratorium śmigłowców.

W 1947 został głównym konstruktorem powstają­cego biura konstrukcyjno-doświadczalnego śmigłow­ców. Spod jego ręki wyszły takie konstrukcje, jak Mi-1 (SM-1), Mi-2, Mi-4, Mi-6, Mi-8, Mi-10, Mi-12. Niepowodzenia z ostatnią konstrukcją (Mi-12) były przyczyną problemów zdrowotnych M. Mila i jego przedwczesnej śmierci. Po jego śmierci szefem Biura Konstrukcyjnego został Marat Tiszczenko, biuro działa nadal, a wszystkie konstrukcje otrzymują oznaczenia „Mi”. Do konstrukcji z rodziny Mi można doliczyć: Mi-14, Mi-17, Mi-24 i Mi-26 – największy obecnie użytkowany śmigłowiec na świecie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]