Michaił Tal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Tal
Ilustracja
Michaił Tal, 1968
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1936
Ryga

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 1992
Moskwa

Obywatelstwo

ZSRR
Łotwa

Tytuł szachowy

arcymistrz (1957)

Ranking FIDE

2705 (najwyższy ranking w karierze)

Michaił Niechiemjewicz Tal, łot. Mihails Tāls, ps. „Czarodziej z Rygi” (ur. 9 listopada 1936 w Rydze, zm. 28 czerwca[a] 1992 w Moskwie) – łotewski szachista pochodzenia żydowskiego, reprezentujący ZSRR, ósmy mistrz świata w szachach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Michaił Tal w partii z Robertem Fischerem, Lipsk 1960

Nazywany często „Czarodziejem z Rygi” znany był z błyskotliwej gry i biegłości w taktycznych uderzeniach. Swojemu naturalnemu talentowi zawdzięczał zdobycie tytułu mistrza świata w wieku 23 lat. Był najmłodszym mistrzem świata z dotychczasowych, dopiero Garri Kasparow pobił jego rekord, sięgając po tytuł mając 22 lata.

Swój intuicyjny sposób gry Tal z powodzeniem przeciwstawiał pozycyjnemu stylowi opartemu na rzetelnym teoretycznym przygotowaniu, reprezentowanemu przez współczesnych mu arcymistrzów. Jego grę Wasilij Smysłow określił jako „sztuczki i nic więcej”, jednak Tal wygrywał z najlepszymi. Swoimi niespodziewanymi poświęceniami doprowadzał do niewiarygodnie skomplikowanych pozycji, stwarzając przeciwnikom problemy nie do rozwiązania podczas partii. Nawet jeśli w późniejszych głębokich analizach okazywało się, że poświęcenie nie było poprawne, to jednak jego zdumiewające koncepcje budziły uznanie, a brawura często była nagradzana aplauzem kibiców. Był ulubieńcem publiczności.

W 1960 roku Tal dość łatwo pokonał Michaiła Botwinnika w meczu o mistrzostwo świata. Do rewanżu Botwinnik przygotował się niezwykle starannie, studiując styl gry Tala i równie łatwo odebrał mu tytuł. Na gorszy występ Tala w rewanżowym meczu prawdopodobnie decydujący wpływ miały jego problemy zdrowotne. Tal był słabego zdrowia, przewlekłe problemy z nerką były wielką przeszkodą w osiąganiu dobrych rezultatów. Niezmiennie prezentował jednak swoje pozytywne podejście do życia. Sławny jest jego komentarz do jednej ze swoich zwycięskich partii wkrótce po opuszczeniu szpitala: „grałem całkiem nieźle, jak na nieboszczyka”[1].

Jednym z największych sukcesów Tala było zwycięstwo (wspólnie z Anatolijem Karpowem) w „Turnieju Gwiazd”, rozegranym w 1979 roku w Montrealu, gdzie w wielkim stylu pozostawił w pokonanym polu całą ówczesną czołówkę szachową[2].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1980 r., z wynikiem 2705 punktów zajmował wówczas 2. miejsce (za Anatolijem Karpowem) na światowej liście FIDE[3].

Tal w 1961 z widoczną ektrodaktylią prawej dłoni.

Michaił Tal urodził się z ektrodaktylią prawej dłoni, co nie przeszkodziło mu zostać także dobrym pianistą.

Jest pochowany na Nowym Cmentarzu żydowskim w Rydze.

Mecze Tala o mistrzostwo świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Przeciwnik Wynik
1960 Botwinnik wygrana (+6-2=13)
1961 Botwinnik przegrana (+5-10=6)
W nawiasach:
liczba wygranych, przegranych i zremisowanych partii.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na nagrobku arcymistrza widnieje data 27 VI 1992; jednak źródła, np. Garri Kasparow w swojej książce My Great Predecessors, część II, s. 382, lub Notka biograficzna w bazie IMDb (ang.) podają datę 28 VI 1992.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mikhail Tal vs Alexey Suetin (1969) „Not Bad for a Dead Man!
  2. Montreal 1979. endgame.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-04)]..
  3. All Time Rankings. chess.eusa.ed.ac.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-11)]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michaił Tal – The Life and Games of Mikhail Tal (Cadogan, 1997).
  • Peter Clarke – Mikhail Tal’s Best Games of Chess: 1951 – 1960 (Bell & Sons, 1961).
  • Bernard Cafferty – Tal’s 100 Best Games: 1961 – 1973 (Batsford, 1975).
  • Hilary Thomas – The Complete Games of Mikhail Tal (Batsford, 1979 and 1980).
  • W.Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom II, Warszawa 1987.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]