Michał Śliwiński

Michał Śliwiński

Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1970 Dobrotwór
Dyscypliny	Kajakarstwo
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie Reprezentacja ZSRR srebro Seul 1988 Kajakarstwo (C-1 500 m) Reprezentacja WNP srebro Barcelona 1992 Kajakarstwo (C-1 500 m) Mistrzostwa świata Reprezentacja ZSRR złoto Płowdiw 1989 C-1 500 m złoto Poznań 1990 C-1 500 m złoto Paryż 1991 C-1 500 m Reprezentacja Ukraina brąz Meksyk 1994 C-1 200 m brąz Meksyk 1994 C-1 500 m brąz Meksyk 1994 K-4 200 m brąz Duisburg 1995 C-1 500 m brąz Dartmouth 1997 C-1 200 m brąz Dartmouth 1997 C-1 500 m brąz Szeged 1998 C-1 200 m brąz Szeged 1998 C-1 500 m Reprezentacja Polska złoto Poznań 2001 C-2 1000 m złoto Sewilla 2002 C-2 1000 m złoto Zagrzeb 2005 C-4 1000 m srebro Gainesville 2003 C-4 500 m brąz Poznań 2001 C-1 200 m brąz Sewilla 2002 C-4 500 m brąz Zagrzeb 2005 C-4 500 m Mistrzostwa Europy Reprezentacja Polska srebro Szeged 2002 C-2 1000 m złoto Poznań 2004 C-2 1000 m złoto Poznań 2005 C-2 1000 m

{{Medalista infobox}} Nieznane pola: "wikiquote" oraz "opis". Nieoczekiwana grafika: "miejsce urodzenia".

Michał Śliwiński, ukr. Михайло Сливинський (ur. 5 lutego 1970 w Dobrotworze, ZSRR) – kajakarz specjalizujący się w konkurencjach sprinterskich, reprezentujący w trakcie swojej kariery Związek Radziecki, WNP, Ukrainę i Polskę. Sześciokrotnie zdobywał złoty medal mistrzostw świata w kajakarstwie, ma również w dorobku dwa srebrne medale olimpijskie.

Życiorys

Urodził się w polskiej rodzinie na Ukrainie. Jego przodkowie podczas II wojny światowej zostali wysiedleni ze Lwowa na Syberię. Z zesłania wrócili dopiero w latach 60. XX wieku. Michał Śliwiński rozpoczął treningi w 1981 w ukraińskim klubie „Awangard”.

Reprezentacja ZSRR

Międzynarodowa kariera Śliwińskiego rozpoczęła się w 1988 na igrzyskach olimpijskich w Seulu, gdzie w wieku zaledwie 18 lat zdobył srebrny medal w wyścigu kanadyjek na 500 metrów. Przez kolejne trzy lata był najlepszym kanadyjkarzem świata na dystansie 500 metrów, trzykrotnie stając na najwyższym podium światowego czempionatu. Nie udało mu się jednak zdobyć olimpijskiego złota. Na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992, już jako reprezentant Wspólnoty Niepodległych Państw, zajął 2. miejsce w rywalizacji C-1 na 500 metrów.

Reprezentacja Ukrainy

Po rozpadzie ZSRR Michał Śliwiński trafił do ukraińskiej kadry. W nowych barwach rozpoczął starty na nieolimpijskim dystansie 200 metrów. Zdobywał medale na mistrzostwach świata (w sumie osiem brązowych). Podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie zajął czwarte miejsce w konkurencji C-1 na dystansie 500 metrów.

Po nieudanym występie na igrzyskach olimpijskich w Sydney (7. miejsce) postanowił zerwać współpracę z ukraińską federacją.

Reprezentacja Polski

Dzięki pomocy Ryszarda Serugi rozpoczął w 2000 treningi w Spójni Warszawa i występy w kadrze Polski. Pierwszą wielką imprezą w barwach nowej reprezentacji były mistrzostwa świata w Poznaniu w 2001, gdzie wraz z Marcinem Kobierskim zdobyli złoty medal w kanadyjkowej dwójce na 1000 metrów. Tytuł ten obronili rok później na mistrzostwach świata w Sewilli oraz zdobyli srebro na mistrzostwach Europy w Szeged. Śliwiński startował również w czwórce, z którą zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w Gainesville w 2003.

Na igrzyskach olimpijskich w Atenach tworzył kanadyjkową parę z Łukaszem Woszczyńskim. Kilka tygodni przed igrzyskami zostali mistrzami Europy w Poznaniu. Występ w Atenach był jednak nieudany (5. miejsce).

W 2005 został wraz z Woszczyńskim mistrzem Europy. Został też w ostatniej chwili dokooptowany do składu czwórki na mistrzostwa świata w Zagrzebiu, gdzie zdobył złoty medal – pierwszy w swej karierze w czwórce.

Linki zewnętrzne

• Polski Komitet Olimpijski: Michał Śliwiński – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. (pol.).