Michel De Wolf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michel De Wolf
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1958
Nivelles

Wzrost

172 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977–1983 RWD Molenbeek 175 (1)
1983–1988 KAA Gent 150 (3)
1988–1990 KV Kortrijk 67 (2)
1990–1994 RSC Anderlecht 109 (3)
1994–1995 Olympique Marsylia 39 (0)
W sumie: 540 (9)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1980–1994  Belgia 42 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1998 Avenir Lembeek
1998–1999 KV Kortrijk
2002–2003 Gabon
2004–2005 CS Nivellois
2009 Royal Charleroi (asystent)
2011 FC Brussels
2012 BX Brussels
2017 AFC Tubize (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michel De Wolf (ur. 19 stycznia 1958 w Nivelles) – belgijski piłkarz grający na pozycji lewego lub środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską De Wolf rozpoczął w stolicy Belgii, Brukseli, w tamtejszym klubie RWD Molenbeek. W 1977 roku zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze belgijskiej i dość szybko wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie. W 1980 roku zajął z nim 3. miejsce w lidze i jesienią zadebiutował w Pucharze UEFA. W kolejnych latach nie osiągnął jednak większych sukcesów i zajmował z RWD miejsca w środku tabeli. W 1983 roku odszedł do KAA Gent. Już w 1984 roku zdobył z tym klubem Puchar Belgii, dzięki zwycięstwu 2:0 w finale nad Standardem Liège. W 1988 roku spadł jednak z Gent do drugiej ligi i zdecydował się odejść z zespołu. Jego kolejnym klubem w karierze został KV Kortrijk. Tam Michel był jedną z gwiazd i występował przez pełne dwa sezony.

W 1990 roku De Wolf wzbudził zainteresowanie ze strony czołowego klubu w Belgii, Anderlechtu. Latem podpisał kontrakt i zaczął występować w linii obrony wraz z takimi zawodnikami jak Graeme Rutjes, Bertrand Crasson czy Adri van Tiggelen. Już w swoim pierwszym sezonie spędzonym na Stade Constant Vanden Stock został mistrzem Belgii. Rok później zespół Michela został wicemistrzem kraju tracąc mistrzostwo na rzecz Club Brugge. Jednak zarówno w 1993, jak i 1994 roku De Wolf ponownie zostawał mistrzem kraju. W tym drugim wypadku wywalczył także krajowy puchar, a po sezonie odszedł z zespołu, dla którego rozegrał 109 spotkań, w których zdobył 3 gole.

Latem 1994 roku De Wolf został piłkarzem grającego we francuskiej Ligue 2, Olympique Marsylia. Z zespołem tym zajął pierwsze miejsce w lidze, ale nie awansował on do Ligue 1 z powodu kary za korupcję. Po sezonie, latem 1995, De Wolf postanowił zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas 37 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1977/78 RWD Molenbeek Belgia  Eerste Klasse 17 0
1978/79 RWD Molenbeek Belgia  Eerste Klasse 31 0
1979/80 RWD Molenbeek Belgia  Eerste Klasse 33 0
1980/81 RWD Molenbeek Belgia  Eerste Klasse 33 0
1981/82 RWD Molenbeek Belgia  Eerste Klasse 30 0
1982/83 RWD Molenbeek Belgia  Eerste Klasse 31 1
1983/84 KAA Gent Belgia  Eerste Klasse 33 0
1984/85 KAA Gent Belgia  Eerste Klasse 30 2
1985/86 KAA Gent Belgia  Eerste Klasse 31 0
1986/87 KAA Gent Belgia  Eerste Klasse 32 0
1987/88 KAA Gent Belgia  Eerste Klasse 24 1
1988/89 KV Kortrijk Belgia  Eerste Klasse 33 2
1989/90 KV Kortrijk Belgia  Eerste Klasse 34 0
1990/91 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 33 1
1991/92 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 33 2
1992/93 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 30 0
1993/94 RSC Anderlecht Belgia  Eerste Klasse 13 0
1994/95 Olympique Marsylia Francja  Ligue 2 39 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Belgii De Wolf zadebiutował 15 października 1980 roku w zremisowanym 1:1 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w Hiszpanii, gdy w 88. minucie meczu zmienił Luca Millecampsa. W 1984 roku Guy Thys powołał go do kadry na Euro 84. Tam wystąpił w trzech spotkaniach grupowych: z Jugosławią (2:0), z Francji (0:5) i z Danią (2:3).

W 1986 roku De Wolf po raz pierwszy wystąpił w turnieju o mistrzostwo świata. Na boiskach Meksyku zagrał jedynie we dwóch spotkaniach grupowych: z Meksykiem (1:2) oraz z Irakiem. Z Belgią zajął 4. miejsce w tym turnieju. Z kolei w 1990 roku na mundialu we Włoszech Michel był podstawowym zawodnikiem i zaliczył cztery mecze: z Koreą Południową (2:0 i gol w 64. minucie), z Urugwajem (3:1), z Hiszpanią (1:2) oraz w 1/8 finału z Anglią (0:1 po dogrywce). Swój ostatni mundial De Wolf zaliczył w 1994 w USA. Tam zagrał czterokrotnie: z Marokiem (1:0), z Holandią (1:0), z Arabią Saudyjską (0:1) oraz w 1/8 finału z Niemcami (2:3). Po tym mundialu De Wolf zakończył reprezentacyjną karierę. W drużynie narodowej wystąpił 42 razy i strzelił jedną bramkę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]