Mieczysław Giergielewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Feliks Giergielewic
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1901
Łęczyca

Data i miejsce śmierci

13 maja 1983
New Haven

Zawód, zajęcie

pisarz, historyk i teoretyk literatury

Mieczysław Feliks Giergielewicz herbu Topór (ur. 20 listopada 1901 w Łęczycy, zm. 13 maja 1983 w New Haven, USA) – podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, pisarz, historyk i teoretyk literatury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1919-1923 studiował na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1934 był oficerem rezerwy 1 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie. Podporucznik ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 w korpusie oficerów piechoty. W 1938 przeszedł w stan spoczynku i objął stanowisko dyrektora literackiego wydawnictwa Gebethner i Wolf[1].

Od II wojny światowej poza krajem. W latach 1959–1970 był profesorem Uniwersytetu Pensylwanii i Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie (PUNO) w Londynie. Podpisał list pisarzy polskich na Obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)[2].

Był wydawcą literatury romantycznej, opracowywał dzieła Juliusza Słowackiego i Adama Mickiewicza.

Autor szkicu „Drogi Mickiewicza”, monografii „Kierunki i prądy pozytywistów” oraz „Teorii literatury polskiej” wydanej w Londynie. Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 30-31. docplayer.pl. [dostęp 2016-10-06].
  2. Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 34.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34