Mieczysław Zatłokal

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 19:32, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Mieczysław Jerzy Zatłokal
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1896
Lanckorona

Data i miejsce śmierci

26 października 1927
Poznań

Przebieg służby
Lata służby

1914-1927

Siły zbrojne

cesarska i królewska Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

27 Dywizja Piechoty
19 Pułku Piechoty
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII

Stanowiska

szef sztabu dywizji
dowódca batalionu piechoty
szef oddziału

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie)

Mieczysław Jerzy Zatłokal (ur. 1 stycznia 1896 w Lanckoronie, zm. 26 października 1927 w Poznaniu) – major dyplomowany Wojska Polskiego.

Życiorys

Mieczysław Jerzy Zatłokal urodził się 1 stycznia 1896 roku w Lanckoronie. W 1914 roku ukończył z odznaczeniem Gimnazjum św. Anny w Brzeżanach. Od 1911 roku działał czynnie w Związku Strzeleckim[1]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 Pułku Piechoty. 26 maja 1915 roku został awansowany na chorążego, a 1 kwietnia 1916 roku na podporucznika[2].

Po zakończeniu wojny z bolszewikami pełnił służbę w 6 Pułku Strzelców Podhalańskich w Stryju. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 276. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był wówczas 6 Pułk Piechoty Legionów w Wilnie[3].

Od 3 listopada 1922 roku do 15 października 1923 roku był słuchaczem II Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie na stanowisko szefa Oddziału IV. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 78. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. Następnie został przydzielony do Dowództwa 27 Dywizji Piechoty w Kowlu na stanowisko szefa sztabu. W październiku 1925 roku został przeniesiony do 19 Pułku Piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy I batalionu[5]. W styczniu 1927 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu na stanowisko szefa Oddziału Wyszkolenia.

26 października 1927 roku, w majątkach w Ławicy, w czasie forsowania przeszkody podczas biegu myśliwskiego 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich, został przygnieciony przez własnego konia „Marta”. Zmarł tego samego dnia o godz. 18.00 w 7 Szpitalu Okręgowym w Poznaniu[6][7].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wykaz Legionistów ↓.
  2. ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 15.
  3. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 41.
  4. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  5. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 110 z 23 października 1925 roku, s. 591.
  6. ↑ Tragiczna śmierć Majora S.G. Zatłokala. „Żołnierz Wielkopolski”. 51-52 (265-266), s. 1, 1927-10-30. Poznań. 
  7. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 13.
  8. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 83.
  9. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 kwietnia 1922 roku, s. 315.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Zatłokal&oldid=51895191”