Mierzawa (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mierzawa
Ilustracja
Rzeka Mierzawa
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. małopolskie, woj. świętokrzyskie

Rzeka
Długość 64,18 km
Powierzchnia zlewni

563,6 km²

Źródło
Miejsce na pn. od Bryzdzyn i na pd. od Wolicy
Współrzędne

50°28′23,9″N 20°05′33,7″E/50,473306 20,092694

Ujście
Recypient Nida
Miejsce

na pn.-wsch. od Pawłowic

Wysokość

187,3 m n.p.m.[1]

Współrzędne

50°31′12″N 20°28′36″E/50,520000 20,476667

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Mierzawarzeka, prawobrzeżny dopływ Nidy[2].

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Rzeka, przepływająca przez Wyżynę Miechowską, Garb Wodzisławski, Płaskowyż Jędrzejowski i Dolinę Nidy[3], ma długość 64,18 km[4] i powierzchnię zlewni 563,6 km². Jej bezpośrednie otoczenie stanowią głównie użytki rolne, a także nieliczne lasy mieszane (zwłaszcza w górnym biegu, a w dolnym jedynie małe lasy sosnowe na piaszczystych wydmach). Wody Mierzawy mają charakter zbliżony do wód krasowych, tworząc typowe dlań środowisko. Jest to niska temperatura o niewielkich wahaniach w ciągu roku (od około 5 °C zimą do około 12 °C latem). Podczas największych upałów temperatura ta osiąga najwyżej 15 °C. Woda jest silnie natleniona i ma dużą zawartość związków wapnia, co sprzyja łososiowatym[3].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Źródeł rzeki jest kilka. Są to małe cieki wypływające z łąk rozciągających się na kilkukilometrowej przestrzeni, na południe i wschód od Klimontowa. Od tego miasta rzeka uzyskuje jedno koryto i kieruje się na północny zachód. Za Mstyczowem zatacza obszerny łuk i zmienia bieg na północno-wschodni i wschodni. Do Sędziszowa pozostaje płytka i wąska. Koło Wojciechowic przyjmuje lewy dopływ, Łowiniankę. W pobliżu Krzcięcic przepływa pod mostem linii kolejowej Warszawa – Kraków. Do Słaboszowic płynie malowniczą doliną wśród pól, porośniętą liściastymi drzewami. Koło wsi Mierzawa przerzucono nad nią most drogi ekspresowej S7. Za nim, na krótkim odcinku, jest dwukorytowa, a nad jednym z ramion wznosi się młyn i źródło z bardzo zimną wodą. W tym rejonie przyjmuje prawy dopływ – Mozgawę (w latach 90. XX wieku silnie zanieczyszczaną ściekami z Wodzisławia). Na dalszym odcinku brzegi stają się strome i zadrzewione. Na dnie występuje głównie piasek, a miejscami skały kredowe[3]. Uchodzi do Nidy w okolicach Pawłowic k. Pińczowa (woj. świętokrzyskie).

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W wodach rzeki najliczniej występuje pstrąg potokowy. Oprócz niego bytują tu strzebla, głowacz oraz nielicznie pstrąg tęczowy[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]