Miesiącznica trwała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Miesięcznica trwała)
Miesiącznica trwała
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

miesiącznica

Gatunek

miesiącznica trwała

Nazwa systematyczna
Lunaria rediviva L.
Sp. pl. 2:653. 1753

Miesiącznica trwała (Lunaria rediviva L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kapustowatych. Występuje w Europie[3]. W niektórych krajach jest uprawiany jako roślina ozdobna. W Polsce rzadki.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bylina posiadająca kłącze.
Łodyga
Wzniesiona, o wysokości 30-150 cm, pęd zielony, owłosiony rozgałęziony od góry.
Liście
Wszystkie ogonkowe, sercowate, na brzegu lekko kolczasto ząbkowane.
Kwiaty
Drobne, bladofioletowe, czterokrotne, zebrane w złożone grona, o przyjemnym zapachu. Płatki korony o długości od 10 do 12 mm, działki kielicha od 4 do 6 mm.
Owoce
Łuszczyny eliptyczne, silnie spłaszczone o długości od 3,5 do 9 cm i szerokości do 3,5 cm, na obu końcach zaostrzone, ze srebrzyście błyszczącą przegrodą[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca, a w wyższych położeniach górskich nawet do końca lipca. Kwiaty rośliny zapylane są przez motyle nocne. Siedlisko: cieniste lasy, wąwozy, zbocza o północnej i zachodniej ekspozycji, podnóża skał, skraje rumowisk i osypisk. Wymaga miejsc wilgotnych, zacienionych. Roślina wapieniolubna, posiada optimum synekologiczne w jaworzynie z miesięcznicą trwałą, w której tworzy często rozległe łany. Nosi ludową nazwę "nocna panna" związaną z tym, że jej kwiaty wydzielają zwłaszcza wieczorem i w nocy dobrze wyczuwalny zapach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Tilio platyphylli-Acerion pseudoplatani i zespołu roślinności Lunario-Aceretum[5]. Liczba chromosomów 2n= 30, 60[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].
  4. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 193. ISBN 83-01-14342-8.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.