Migdałek trąbkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Migdałek trąbkowy (tonsilla tubaria) – jeden z migdałków tworzących pierścień chłonny Waldeyera. Występuje jako narząd parzysty[1].

Migdałek ten ulokowany jest w ujściu trąbki słuchowej do gardła, po stronie wewnętrznej tego ujścia[2].

U przeżuwaczy oraz u konia zamiast migdałka trąbkowego obserwuje się jedynie rozproszone utkanie limfatyczne, aczkolwiek u tych pierwszych jest ono bardziej gęste, wywołujące pewne zgrubienie błony śluzowej wyściełającej gardło. Migdałek trąbkowy świni, dobrze rozwinięty[2], zalicza się do migdałków mieszkowych[3]. Drapieżne nie mają go wcale[2]. U człowieka migdałek trąbkowy leży na wale trąbkowym. Zwykle nie łączy się z migdałkiem gardłowym Może przerastać, upośledzając drożność trąbki słuchowej i zmysł słuchu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2: Narządy wewnętrzne i układ krążenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.
  • Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Adam Bochenek, Wiesław Łasiński, Stanisław Hiller, Michał Reicher, Stanisław Zawistowski, Zofia Zegarska: Anatomia człowieka. T. II: Trzewa. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 978-83-200-3587-2.