Mika Kojonkoski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
Mika Kojonkoski (ur. 19 kwietnia 1963 w Raumie w Finlandii) – fiński skoczek narciarski, trener, polityk, dyrektor w Fińskim Związku Narciarskim.
Kariera skoczka[edytuj | edytuj kod]
Jego największym sukcesem było 9. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Chamonix w 1986 roku. Poza tym najwyżej klasyfikowany był w drugiej dziesiątce (zimą w sezonie 1985/86 oraz 1986/87).
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce[2] |
|---|---|
| 1984/1985 | 70. |
| 1985/1986 | 50. |
| 1986/1987 | 63. |
Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce | Źr. |
|---|---|---|
| 1985/1986 | 36. | [3] |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]
| Źródło[4] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 1979/1980 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
.svg){kind=small}
|
|
.svg){kind=small}
|
|
.svg){kind=small}
|
|
|
|
|
|
|
|
.svg){kind=small}
|
|
|
|
.svg){kind=small}
|
|
.svg){kind=small}
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 27 | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1980/1981 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 66 | 71 | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1982/1983 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 48 | 75 | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1983/1984 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 64 | 68 | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1984/1985 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | 28 | 36 | 37 | - | - | 18 | 26 | - | 24 | 14 | 51 | 32 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1985/1986 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 16 | 43 | 30 | 46 | 9 | 32 | 32 | 23 | 58 | - | - | - | - | - | - | 35 | 31 | 25 | 19 | 26 | 32 | 20 | - | 15 | 36 | 8 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1986/1987 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||||
| 37 | 32 | - | - | 28 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 26 | 33 | 12 | 24 | 15 | 36 | - | - | 5 | |||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 1987/1988 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 31 | 53 | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Studia[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu kariery skoczka, przez dwa lata studiował matematykę na Uniwersytecie w Jyväskylä. Naukę tę jednak przerwał, by zająć się trenowaniem. Ukończył biologię sportu oraz studia psychologiczne na tej samej uczelni.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Mika Kojonkoski jest jednym z najlepszych trenerów skoczków narciarskich na świecie. Potwierdzeniem tego jest m.in. wielokrotne zdobywanie przez niego tytułów „trenera roku”. Często wykorzystuje zdobytą wiedzę w dziedzinie psychologii.
Reprezentacja Austrii[edytuj | edytuj kod]
Mika Kojonkoski w 1997 roku został trenerem reprezentacji Austrii, którym był do 1999 roku. W tamtym okresie jedynym liczącym się w światowej czołówce austriackim skoczkiem narciarskim był Stefan Horngacher. Pod wodzą Kojonkoskiego w reprezentacji Austrii nastąpił wyraźny postęp: pierwsze sukcesy odnosił Andreas Widhölzl. W 1999 roku został zastąpiony przez Aloisa Lipburgera.
Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Austrii w latach 1997-1999 (chronologicznie)
Reprezentacja Finlandii[edytuj | edytuj kod]
Następnie w 1999 roku Kojonkoski został trenerem reprezentacji Finlandii, która pod jego wodzą również odniosła sukcesy na międzynarodowych zawodach. Jednym z najlepszych zawodników reprezentacji Finlandii był Janne Ahonen, a sukcesy także odnosili: Risto Jussilainen i Matti Hautamäki. Po sezonie 2001/2002 odszedł z reprezentacji Finlandii, a jego następcą został Tommi Nikunen.
Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Finlandii w latach 1999-2002 (chronologicznie)
Reprezentacja Norwegii[edytuj | edytuj kod]
Następnie Kojonkoski został trenerem będącej wówczas w poważnej kryzysie reprezentacji Norwegii. Zawodnicy nie osiągali dobrych wyników i niemalże nie liczyli się na arenie międzynarodowej. Praca Kojonkoskiego zaczęła jednak przynosić szybkie efekty, kiedy to w sezonie 2002/2003 jedne z pierwszych zawodów w norweskim Trondheim okazały się wielkim norweskich skoczków. Również na mistrzostwach świata 2003 we włoskim Predazzo osiągali sukcesy: Tommy Ingebrigtsen zdobył wicemistrzostwo świata na skoczni normalnej, natomiast reprezentacja Norwegii zdobyła brązowy medal w konkursie drużynowym.
Najbardziej udanym okresem norweskiej kadry był sezon 2003/04, drużyna zajęła wtedy pierwsze miejsca we wszystkich konkursach drużynowych. Na drugim miejscu w ogólnej klasyfikacji PŚ uplasował się Roar Ljøkelsøy, a na trzecim Bjørn Einar Romøren. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku norwescy skoczkowie wywalczyli brąz drużynowo, natomiast Lars Bystøl zdobył złoty i brązowy medal. Roar Ljøkelsøy dwukrotnie został mistrzem świata w lotach. Ponadto rekord świata (nieoficjalny) w długości skoku narciarskiego należy do Johana Remena Evensena (246,5 metra, Vikersund, 2011 r.). Na mistrzostwach świata w japońskim Sapporo w 2007 roku podopieczni Miki Kojonkoskiego zdobyli srebrny medal, natomiast Roar Ljøkelsøy wywalczył brązowy medal na dużej skoczni.
W sezonie 2006/07 Mika Kojonkoski odmłodził kadrę narodową, wprowadzając dwóch nowych zawodników – Andersa Jacobsena i Toma Hilde. Pierwszy z nich odniósł błyskawicznie duży sukces skokach narciarskich, wszedł do czołówki Pucharu Świata. Ostatecznie zajął 2. miejsce w generalnej klasyfikacji PŚ (pierwszy był wówczas Adam Małysz). Jacobsen jest też zwycięzcą 55. Turnieju Czterech Skoczni. W słabszym dla Norwegów sezonie 2008/09 podopieczni Miki Kojonkoskiego zdobyli na mistrzostwach świata w Libercu srebrne medale, a Jacobsen stanął na najniższym stopniu podium w konkursie indywidualnym. Na igrzyskach olimpijskich w 2010 roku norwescy skoczkowie zajęli 3. miejsce w zawodach drużynowych, a na mistrzostwach świata w lotach narciarskich przegrali jedynie z Austriakami.
Kojonkoski z Norwegami osiągał największe sukcesy, szczególnie w sezonie 2003/04, ale także w kolejnych latach. Ponadto w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata zawsze znajdował się zawodnik z Norwegii. Od sezonu 2002/2003 drużyna zajmowała następujące miejsca w klasyfikacji końcowej Pucharu Narodów:
- 2002/2003 – 3. miejsce (3273 punkty)
- 2003/2004 – 1. miejsce (5008 punktów)
- 2004/2005 – 3. miejsce (4124 punkty)
- 2005/2006 – 2. miejsce (3525 punktów)
- 2006/2007 – 2. miejsce (3710 punktów)
- 2007/2008 – 2. miejsce (5303 punktów)
- 2008/2009 – 3. miejsce (4175 punktów)
- 2009/2010 – 2. miejsce (3117 punktów)
- 2010/2011 – 2. miejsce (4683 punktów)
Kojonkoski po sezonie 2010/2011 odszedł z reprezentacji Norwegii[5].
Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Norwegii w latach 2002-2011 (chronologicznie)
Reprezentacja Chin[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 2018 ogłoszono, iż Kojonkoski będzie wspomagał Chiny w przygotowaniach do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022[6]. Jego zadania zostały określone jako nadzorowanie pracy trzydziestu skoczków i wyszkolenie sześciu trenerów w ośrodku narciarskim w fińskim Kuopio[7]. Współpracownikami Kojonkoskiego zostali Janne Happonen i Pekka Niemelä[8]. W listopadzie 2018 początkujący chińscy skoczkowie i skoczkinie narciarskie rozpoczęli pierwsze treningi pod okiem Kojonkoskiego[9]. W październiku 2021 został zwolniony ze stanowiska[10].
W 2022 roku został dyrektorem ds. skoków narciarskich i kombinacji norweskiej w Finlandii[11].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mika Kojonkoski jest żonaty z Ullą. Ma troje dzieci: dwie córki – Rosę i Ripsę oraz syna – Rene. Interesuje się poezją i psychologią. Lubi grać w golfa. Ma posiadłość w Hiszpanii[12], gdzie spędza czas między sezonami.
Polityka[edytuj | edytuj kod]
Angażuje się również w politykę, choć twierdzi, że nie jest w tym dobry. Przyznaje, iż nie interesuje go polityka sama w sobie, lecz wszystkie społeczne aspekty życia. Otrzymał również propozycję startu w wyborach do Parlamentu Europejskiego, jednak z niej nie skorzystał[13]. Zasiada z ramienia Partii Koalicji Narodowej w Radzie Miasta Kuopio[14].
W 2018 roku zakończył pracę w Fińskim Komitecie Olimpijskim[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ FIS: Mika Kojonkoski.
- ↑ KOJONKOSKI Mika - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-03]. (ang.).
- ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1985/1986 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
- ↑ Adam Kwieciński: KOJONKOSKI Mika. [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Kojonkoski kończy pracę z norweskiim skoczkami [data dostępu: 2011-03-14]
- ↑ Adam Bucholz: Mika Kojonkoski pomoże Chińczykom w przygotowaniach do igrzysk w Pekinie. skijumping.pl, 2018-09-07. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ Adrian Dworakowski: Chińczycy z nowym trenerem przygotowują się do zimy. skijumping.pl, 2018-09-19. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ Adrian Dworakowski: Chińska ofensywa przed ZIO 2022. Młodzi skoczkowie z Azji szkolą się również w Norwegii. skijumping.pl, 2018-11-03. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ a b Adam Bucholz: Chińscy skoczkowie dotarli już do Finlandii. skijumping.pl, 2018-11-10. [dostęp 2018-11-13].
- ↑ Adam Bucholz: Mika Kojonkoski zwolniony z funkcji trenera Chin!. skijumping.pl, 2021-10-05. [dostęp 2022-01-17].
- ↑ Mika Kojonkoski w nowej roli. Legendarny trener wrócił do Finlandii. Polskie Radio, 2022-04-20. [dostęp 2024-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-03)]. (pol.).
- ↑ Martyna Szydłowska: Kojonkoski rezygnuje z planu awaryjnego. skokinarciarskie.pl, 2005-01-20. [dostęp 2024-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-03)]. (pol.).
- ↑ Słynny trener nie dał się skusić politykom [data dostępu: 2011-03-24]
- ↑ Emil Bogumił: Wybory 2018. Od skoków narciarskich do polityki, czyli skoczkowie na listach wyborczych. Skijumper.pl. [dostęp 2020-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-23)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mika Kojonkoski w bazie Skijumping.pl
- KOJONKOSKI Mika - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-03]. (ang.).
- Adam Kwieciński: KOJONKOSKI Mika. [dostęp 2024-03-03].