Mikołaj Radziwiłł (1546–1589)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Radziwiłł
Ilustracja
Portret z Icones familiae ducalis Radivilianae, rys. Marcin Franciszek Wobe, 1758
Herb
Trąby
Książę na Dubnikach i Bielcy
Rodzina

Radziwiłłowie

Data urodzenia

1546

Data śmierci

27 kwietnia 1589

Ojciec

Mikołaj Radziwiłł Rudy

Matka

Katarzyna Tomicka

Żona

Aleksandra Wiśniowiecka
Zofia Helena Hlebowicz

Dzieci

Katarzyna, Jerzy Mikołaj, Zofia, Jan Zygmunt, Wacław Stefan

Rodzeństwo

Krzysztof Mikołaj Piorun, Barbara

Mikołaj Mikołajewicz Radziwiłł herbu Trąby (ur. 1546, zm. 27 kwietnia 1589) – polsko-litewski możnowładca, tytularny książę; urzędnik dworski, 1577–1579 łowczy wielki litewski, oraz ziemski: 1577–1579 starosta mozyrski i merecki, 1579–1589 wojewoda nowogródzki.

Urodził się jako drugie dziecko (starsza siostra Barbara, ok. 1543–przed 1546) i najstarszy syn z trojga dzieci Mikołaja Radziwiłła zw. „Rudym” (1512–1584) i Katarzyny Tomickiej (ok. 1525–1551)[1]. Przypuszczalnie już w 1562 rozpoczął służbę wojskową u boku ojca, wraz z którym wziął udział w wojnie moskiewskiej (m.in. w bitwie pod Czaśnikami). W 1577–1582 uczestniczył w wojnie inflanckiej (m.in. Wenden). W wyprawie moskiewskiej został jednym z pułkowników Stefana Batorego, biorąc udział w oblężeniach Wielkich Łuk i Pskowa.

Po śmierci Batorego był zwolennikiem obozu habsburskiego na sejmie elekcyjnym w 1587. Podpisał wybór Maksymiliana III na króla Polski i wielkiego księcia Litwy[2].

W 1584 odziedziczył po ojcu klucz dóbr z Dubinkami i Bielcą. Dobra w Birżach otrzymał młodszy brat, Krzysztof Mikołaj zw. „Piorunem” (1578–1603). Należał do gorliwych zwolenników kalwinizmu na Litwie. Uposażył parafię w Wilnie oraz był fundatorem stypendiów dla kleryków Kościoła reformowanego.

Ożenił się z Aleksandrą Wiśniowiecką (†ok. 1575). Miał z nią jedną córkę, Katarzynę, wydaną później za Mikołaja Naruszewicza, następnie za Piotra Gorajskiego. Mikołaj ożenił się powtórnie z Zofią Heleną Hlebowicz, z którą miał czworo dzieci: Jerzego Mikołaja (1578–1613), Zofię (1577–1614), oraz Jana Zygmunta i Wacława Stefana († w dz.).[1]

4. Jerzy Radziwiłł Herkules      
    2. Mikołaj Radziwiłł Rudy
5. Barbara Kolanka        
      1. Mikołaj Radziwiłł
6. Jan Tomicki    
    3. Katarzyna Tomicka    
7. Barbara Potulicka      
 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Teresa Zielińska, Radziwiłłowie herbu Trąby – dzieje rodu, [w:] Sławomir Górzyński i inni, Radziwiłłowie herbu Trąby [pdf], Warszawa: Wyd. "Dig", 1996, 7, [tab. 1], ISBN 83-85490-62-0.
  2. Akt elekcji arcyksięcia Maksymiliana Habsburga na króla polskiego z 22 VIII 1587 roku, AGAD. [dostęp 2016-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-01)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]