Mikołajewice (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołajewice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

zawierciański

Gmina

Irządze

Liczba ludności (2022)

98[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-446[3]

Tablice rejestracyjne

SZA

SIMC

0132658

Położenie na mapie gminy Irządze
Mapa konturowa gminy Irządze, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mikołajewice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Mikołajewice”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Mikołajewice”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Mikołajewice”
Ziemia50°37′14″N 19°39′33″E/50,620556 19,659167[1]

Mikołajewicewieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Irządze.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w 1412 w dokumencie zapisanym w języku łacińskim jako Mikolaiowicze, 1415 Micolaiowicze, Micolaijowicze, 1423 Mikolayowicze, 1489 Mijcolayowicze 1507 Mycolayovicze, 1529 Mikolayewicze, 1530 Mycolaijovice[4].

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Mikolayowycze wymienia w latach (14701480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[5].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Mikołajewice[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0132664 Cegielnia część wsi
0132670 Kałuże część wsi
0132687 Mostki część wsi
0132693 Pod Wilkowem część wsi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80385
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 779 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Leszczyńska-Skrętowa 1986 ↓.
  5. Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”, Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, s. 207.
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]