Mikorowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikorowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

bytowski

Gmina

Czarna Dąbrówka

Wysokość

99,2 m n.p.m.

Liczba ludności (2006)

256

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-243[2]

Tablice rejestracyjne

GBY

SIMC

0742204

Położenie na mapie gminy Czarna Dąbrówka
Mapa konturowa gminy Czarna Dąbrówka, u góry znajduje się punkt z opisem „Mikorowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mikorowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Mikorowo”
Położenie na mapie powiatu bytowskiego
Mapa konturowa powiatu bytowskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Mikorowo”
Ziemia54°24′59″N 17°34′51″E/54,416389 17,580833[1]

Mikorowo (kaszub. Mikòrowò; niem.: Mickrow) – stara wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka[3][4].

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mikorowo, po jej zniesieniu w gromadzie Czarna Dąbrówka. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa słupskiego.

Miejscowość znajduje się nad jeziorem Mikorowo i w pobliżu Jeziora Kozińskiego (na południe od niej).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości wskazuje na pochodzenie od formy osobowej Michora. Miejscowa ludność kaszubska została do roku 1850 zupełnie zgermanizowana. Na początku XIX wieku Mikorowo zostało objęte pruską regulacją osadniczą z którą powiązany jest epizod osiedlenia się w Mikorowie pod koniec XIX wieku około 100 polskich osadników. Od zakończenia II wojny światowej miejscowość należy do Polski. W latach 1945-54 siedziba gminy Mikorowo.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest kościół filialny pw. św. Kazimierza, szachulcowy, z k. XVIII w., nr rej.: A-287 z 25.05.1960. Przebudowany w 1815, posiada wciągniętą w korpus wieżę, w wyposażeniu późnobarokowy ołtarz[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80438
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 793 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].
  5. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 2 [dostęp 2016-08-15].
  6. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 231, ISBN 978-83-7495-133-3.