Milan Aćimović
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 maja 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
maj 1945 |
| Szef Rady Komisarzy | |
| Okres |
od 30 maja 1941 |
| Następca |
Milan Nedić (jako premier Serbii) |
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres |
od 29 sierpnia 1941 |
| Następca | |
Milan Aćimović, serb.-chor. Милан Аћимовић (ur. 31 maja 1898, zm. w maju 1945 w Zelengorze[1]) – serbski polityk, minister spraw wewnętrznych w okresie międzywojennym, a następnie szef rządu i ponownie minister spraw wewnętrznych pod okupacją niemiecką. Wolnomularz.
Był z wykształcenia adwokatem. Od 1935 był jednym z głównych działaczy Jugosłowiańskiej Unii Radykalnej. W latach 1938–1939 pełnił funkcję szefa policji w Belgradzie, a następnie ministra spraw wewnętrznych. Wkrótce po zajęciu Jugosławii przez wojska niemieckie w kwietniu 1941 stanął 1 maja tego roku na czele pierwszego kolaboracyjnego rządu serbskiego, zwanego oficjalnie Radą Komisarzy. Jednocześnie był komisarzem spraw wewnętrznych. Wysłał do Niemców memorandum, w którym występował o zgodę na utworzenie „Wielkiej Serbii” pod niemieckim protektoratem, ale pozostało ono bez odpowiedzi. Od 29 sierpnia 1941 do 1942 pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych w rządzie gen. Milana Nedicia. Zginął w walce z oddziałami 38 Dywizji Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii[1].
Był żonaty (żona Milica z d. Cvetić), miał dwoje dzieci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Simo Ćirković: Ko je ko u Nedićevoj Srbiji : 1941-1944 : leksikon ličnosti : slika jedne zabranjene epohe. Belgrad: Prosveta, 2009, s. 26-28. ISBN 978-86-07-01889-5.