Milczenie (szwedzki film 1963)
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
96 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Milczenie (szw. Tystnaden) – szwedzki film fabularny z 1963 roku. Trzecia część „trylogii pionowej” Ingmara Bergmana.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Ingrid Thulin – Ester
- Gunnel Lindblom – Anna
- Jörgen Lindström – Johan
- Hakan Jahnberg – Kelner
- Birger Malmsten – Barman
- Eduardo Gutierrez – Impresario
- Eskil Kalling – Właściciel baru
- Birger Lensander – Odźwierny
- Karl-Arne Bergman – Gazeciarz
- Kristina Olausson – Anna
- Nils Waldt – Kasjer
- Olof Widgren – Starszy człowiek
- Zespół Eduardini – trupa karłów
- Lissi Alandh
- Leif Forstenberg
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Film, jest ostatnią częścią bergmanowskiej trylogii pionowej. Głównymi postaciami filmu są dwie kobiety Ester i Anna (będące prawdopodobnie siostrami), znajdujące się w mieście Timoka zagrożonym wojną. Mieszkańcy miasta, którego nazwa jest zniekształconym estońskim słowem oznaczającym kata, porozumiewają się w obcym dla bohaterek języku. Akcja filmu, tocząca się głównie w hotelu zamknięta jest w ramy 24 godzin. Główne bohaterki, będące przedstawicielkami dwóch różnych typów osobowości, są narzędziem, przy pomocy którego twórca ukazuje wewnętrzne sprzeczności człowieka uwikłanego w konflikt pomiędzy intelektem a fizycznością, pomiędzy ciałem a duchem. Milczenie podobnie jak poprzednie filmy trylogii zajmuje się również problemem braku porozumienia między ludźmi. Reżyser podkreśla konieczność kontaktu ukazując bezpośrednio jego brak pomiędzy rodzicem a dzieckiem oraz symbolicznie, przy pomocy obcego języka mieszkańców Timoki. Film zrealizowany jest w konwencji znanej z poprzednich filmów Bergmana, zimnej i ascetycznej, skupiającej się na ludzkich emocjach, pozbawionej barwnych efektów. Milczenie wywołało sprzeciw cenzury spowodowany śmiałymi scenami erotycznymi, rażącymi widzów swą bezpośredniością i realizmem.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| 1940-49 | |
|---|---|
| 1950-59 |
|
| 1960-69 |
|
| 1970-79 | |
| 1980-89 | |
| 1990-2009 |
