Milen Wełczew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milen Wełczew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1966
Sofia

Minister finansów Bułgarii
Okres

od 24 lipca 2001
do 17 sierpnia 2005

Przynależność polityczna

Narodowy Ruch Symeona Drugiego

Poprzednik

Murawej Padew

Następca

Płamen Oreszarski

Milen Emiłow Wełczew, bułg. Милен Емилов Велчев (ur. 24 marca 1966 w Sofii[1]) – bułgarski ekonomista, finansista i polityk, parlamentarzysta, wiceprzewodniczący Narodowego Ruchu Symeona Drugiego, w latach 2001–2005 minister finansów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1988 ukończył stosunki międzynarodowe na sofijskim Uniwersytecie Gospodarki Narodowej i Światowej. W latach 1992–1993 jako stypendysta Programu Fulbrighta kształcił się na University of Rochester, uzyskując master's degree z zarządzania. Następnie do 1995 studiował w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge[1][2].

W latach 1990–1992 pracował w departamencie organizacji międzynarodowych w bułgarskim ministerstwie spraw zagranicznych. W 1994 był zatrudniony w Chemical Banku w Nowym Jorku. Od 1995 pracował w brytyjskim koncernie inwestycyjno-doradczym Merrill Lynch. W tym czasie udało mu się m.in. nabyć United Bulgarian Bank, sprzedać Telekomunikację Armeńską, rozpocząć emisję obligacji Narodowego Banku Rumuńskiego i wziąć udział w prywatyzacji Banca Commerciale Romanu. Od 1999 do 2001 roku był wiceprezesem Merrill Lynch. Przez cztery lata był związany z departamentem zajmującym się inwestycjami bankowymi w Europie Wschodniej, Afryce i na Bliskim Wschodzie. Od 1999 do 2001 zajmował stanowisko wiceprezesa Merrill Lynch[1][2].

Przed wyborami parlamentarnymi w 2001 opracował program ekonomiczny dla nowo powstałego Narodowego Ruchu Symeona Drugiego. W wyborach tych uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego 39. kadencji, następnie w lipcu 2001 wszedł w skład rządu Symeona Sakskoburggotskiego na stanowisko ministra finansów, które zajmował do sierpnia 2005[1][2]. W kwietniu 2003 ujawniono zdjęcia jego oraz ministra Płamena Petrowa z przyjęcia na jachcie przemytnika Iwana „Doktora” Todorowa[3]. Płamen Petrow wkrótce został odwołany, Milen Wełczew złożył rezygnację, jednak nie została ona przyjęta[4].

W latach 2005–2009 sprawował mandat posła 40. kadencji. Po wyborczej porażce swojego ugrupowania wycofał się z działalności politycznej, podejmując działalność biznesową w branży finansowej i hotelarskiej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Милен Велчев. omda.bg. [dostęp 2017-04-01]. (bułg.).
  2. a b c Milen Velchev. minfin.bg. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
  3. Иван Тодоров-Доктора отрече да се познава лично с Милен Велчев, Мирослав Севлиевски и Пламен Петров. dnevnik.bg, 24 kwietnia 2003. [dostęp 2017-04-01]. (bułg.).
  4. Bulgaria in 2003. britannica.com. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).