Mina narzutowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mina narzutowa (SCATMIN, SM) – mina ustawiana bez uwzględnienia klasycznego schematu – ze statku powietrznego, za pomocą artylerii lufowej i rakietowej, ustawiaczy mechanicznych lub ręcznie. Po ustawieniu jest zazwyczaj aktywna przez określony czas, po minięciu którego staje się niegroźna.

Proces zamierzonej samoneutralizacji min może przebiegać na zasadzie:

  • samozniszczenia – automatyczna detonacja miny po upływie określonego czasu,
  • samodezaktywacji – automatyczne uniemożliwienie zadziałania mechanizmu odpalania miny i uczynienie jej bezpieczną w obsłudze poprzez usunięcie elementu istotnego dla zadziałania miny. Proces ten może być odwracalny w przypadku dodania usuniętego elementu, np. baterii,
  • samoneutralizacji – uniemożliwienie zadziałania mechanizmu odpalania miny za pomocą mechanizmu automatycznego umieszczonego w minie co nie oznacza, że jest ona bezpieczna w obsłudze. Proces ten może być odwracalny,
  • samozabezpieczenia – działanie urządzenia umieszczonego w minie zapobiegające zadziałaniu mechanizmu odpalania umożliwiające bezpieczną obsługę. Samozabezpieczenie może nastąpić po upływie określonego wcześniej czasu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • AAP-19 Słownik terminów i definicji wojsk inżynieryjnych NATO. Wydanie 2003