Mina podziemna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żołnierze francuscy podkładający minę podziemną pod stanowiskami niemieckimi (I wojna światowa)

Mina podziemna (piec prochowy) – mina stosowana dawniej w walce podziemno-minerskiej, umieszczana w komorze podziemno-minerskiej. W zależności od wielkości ładunku wybuchowego i efektu działania wybuchu rozróżnia się:

  • miny zwykłe,
  • miny przeładowane,
  • miny niedoładowane (miny głuche).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 225. ISBN 83-11-06229-3.