Minimici
| |
| Pełna nazwa |
Zakon Braci Najmniejszych |
|---|---|
| Nazwa łacińska |
Ordo fratrum minimorum |
| Skrót zakonny |
OM |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Założyciel | |
| Data założenia |
1435 |
| Data zatwierdzenia |
1474 |
| Strona internetowa | |
Minimi, bracia najmniejsi, eremici św. Franciszka z Paoli, właściwie Minimici (łac. Ordo fratrum minimorum – OM) – zakon katolicki wzorowany na regule franciszkanów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą regułę założonego przez św. Franciszka z Paoli w XV w. zakonu zatwierdził w 1471 roku arcybiskup Pirro Caracciolo (zob. historia Archidiecezji Cosenza-Bisignano), a zatwierdził ją papież Sykstus IV w 1474 roku[1]. W 1493 roku Aleksander VI nadał zakonowi nazwę Zakon Braci Najmniejszych[1]. Różni się od swego pierwowzoru, zakonu franciszkanów, większą surowością: w 1501 roku wprowadzono czwarty ślub łac. vita quadragesimalis, wymagający abstynencji od świeżego mięsa, ryb, jajek, masła, mleka[2].
Po śmierci założyciela istniały już prowincje we Włoszech, Francji, Hiszpanii i w Niemczech. Powstały też prowincje w Polsce (1493) i na Karaibach (1635).
Istniała też żeńska odmiana tego zakonu licząca w tym czasie 360 sióstr. W 1623 roku szacowano liczbę zakonników na 6430. Przełożeni zakonu od 1605 roku wybierani są na sześcioletnie kadencje (wcześniej co trzy lata). Strojem zakonnym jest czarny, wełniany habit z szerokimi rękawami, przepasany cienkim sznurkiem. Po rewolucji francuskiej zmalała liczba minimitów.
Niektóre aspekty zasad pokuty złagodzono w 1973 roku. Współcześnie istnieje 19 konwentów zakonnych, w których żyje 330 zakonników; 15 konwentów we Włoszech, 2 na Sycylii, 1 na Sardynii i 1 w Hiszpanii. Główną siedzibą jest klasztor przy bazylice św. Andrzeja „delle Fratte” w Rzymie.
Znani minimici[edytuj | edytuj kod]
- Św. Franciszek z Paoli (1416-1507)
- Marin Mersenne (1588-1648)
- Bł. Mikołaj Barré (1621-1686)
- Charles Plumier (1646-1704)
- Louis Feuillée (1660-1732)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Święci na każdy dzień. T. II: Kwiecień. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 15. ISBN 978-83-7558-294-9.
- ↑ Catholic Encyclopedia Minimi (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna. Kraków: Gutenberg, 1932, s. 239; t. X.