Minuskuł 31

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Minuskuł 31
Data powstania

XIII wiek

Rodzaj

Kodeks minuskułowy

Numer

31

Zawartość

Ewangelie

Język

grecki

Rozmiary

18 × 14,1 cm

Typ tekstu

bizantyński

Miejsce przechowywania

Francuska Biblioteka Narodowa

Minuskuł 31 (wedle numeracji Gregory—Aland), ε 375 (von Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XIII wieku[2]. Przechowywany jest w Paryżu. Dawniej był znany jako Colbertinus 6063.

Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 188 pergaminowych kartach (18 cm na 14,1 cm)[2].

Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, w 25 linijek na stronę[2].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie. Sekcje Ammoniusza zostały opatrzone odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. Tekst ewangelii zawiera τιτλοι (tytuły) do rozdziałów[3][4].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Paleograficznie rękopis datowany jest przez INTF na wiek XIII[2].

Johann Jakob Wettstein wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu.

Rękopis badał John Mill (Colbertinus 4 po Mateuszu), Scholz oraz Paulin Martin[6].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 94) w Paryżu[2].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA26, NA27).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
  2. a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 49.
  3. F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.
  4. C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 136.
  5. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  6. Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 42.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • INTF: Kodeks 31 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-07-07].