Mirjana Lučić-Baroni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Jelo.lodz (dyskusja | edycje) o 09:09, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Państwo

 Chorwacja

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1982
Dortmund

Wzrost

181 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1997

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

20 (1 maja 2017)

Australian Open

SF (2017)

Roland Garros

3R (2001, 2015)

Wimbledon

SF (1999)

US Open

4R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

19 (26 października 1998)

Australian Open

W (1998)

Roland Garros

3R (2013, 2016)

Wimbledon

QF (2013)

US Open

3R (2013)

Mirjana Lučić-Baroni (ur. 9 marca 1982 w Dortmundzie) – chorwacka tenisistka, zwyciężczyni Australian Open 1998 w grze podwójnej oraz finalistka Wimbledonu 1998 w grze mieszanej.

Kariera tenisowa

Lučić-Baroni to tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. W dotychczasowej karierze wygrała dwa turnieje gry pojedynczej i dwa w grze podwójnej. Największy sukces wielkoszlemowy osiągnęła docierając do półfinału Wimbledonu w 1999 roku. Ponadto kilkakrotnie kończyła starty na etapie pierwszej do trzeciej rundy. Wygrała Australian Open w 1998 w grze podwójnej w parze z Martiną Hingis oraz z tą samą zawodniczką turniej Pan Pacific Open w Tokio. W grze mieszanej finalistka Wimbledonu z roku 1998, w parze z Maheshem Bhuphathi.

11 maja 1998 została sklasyfikowana na 32. miejscu w rankingu singlowym, a kilka miesięcy później na 19. pozycji w deblu, co było jej najlepszym osiągnięciem. Mentorką Mirjany była słynna tenisistka Martina Navrátilová.

W latach 1996-1998 reprezentowała Chorwację w Pucharze Federacji. W 1996 roku Chorwacja znajdowała się w Strefie Euroafrykańskiej IC. W rozgrywkach grupowych (z udziałem Lučić-Baroni) jej drużyna pokonała Jugosławię i Gruzję, ale przegrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale pokonała Rumunię, a w półfinale Białoruś. W barażach Grupy Światowej II Chorwacja pokonała Chiny 5-0, z czego trzy zwycięstwa odniosła Lučić. Rok później, w ćwierćfinałach Grupy Światowej I, Austria została pokonana przez Chorwację 4-1. W barażach Chorwacja przegrała 2-3 z Niemcami. W 1998 Mirjana zagrała w Fed Cup po raz ostatni, w ćwierćfinałach Grupy Światowej II. Jej drużyna odniosła zwycięstwo nad Japonią.

W 1997 jeden z tenisowych magazynów nadał jej miano Rolex Rookie of the Year.

Lučić-Baroni jako juniorka zwyciężyła w US Open 1996, w Australian Open 1997 w singlu i deblu. Została jedną z trzech tenisistek, które w wieku 14 lat wygrały dwa juniorskie turnieje wielkoszlemowe (obok Martiny Hingis i Jennifer Capriati).

W lipcu 1998 przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka do dzisiaj. W wolnych chwilach pracuje nad autobiografią i maluje. Wspiera organizacje charytatywne.

Planowany przez Chorwatkę powrót do zawodowego tenisa miał miejsce w 2007 roku. Lučić-Baroni odpadła w kwalifikacjach do imprezy w Memphis, ale skorzystała z dzikiej karty, przyznanej jej przez organizatorów Pacific Life Open w Indian Wells. W pierwszej rundzie pokonała Amerykankę Lindsey Nelson, ale w kolejnej przegrała z Anną Czakwetadze. W maju dwukrotnie wystąpiła w turnieju ITF w Rzymie, odnosząc zwycięstwo nad Jeleną Wiesniną.

Zaczęła grać w tenisa, gdy miała cztery lata. Trenowana przez Gabe Jaramillo, niegdyś piętnastego tenisistę świata, byłego trenera Harolda Solomona i Gorana Prpicia. Lučić-Baroni posiada bardzo silny serwis, w 1999 roku zaserwowała z prędkością 111 mph, co dało jej dziewiąty rezultat na świecie.

Jest jedną z sześciu zawodniczek w historii tenisa w erze Open, które wygrały swój pierwszy zawodowy turniej w debiutanckim występie.

W grudniu 2010 przyjęła oświadczyny swojego chłopaka, Daniele Baroniego. Para wzięła ślub 15 listopada 2011 w Sarasocie w amerykańskim stanie Floryda i tuż po wielkoszlemowym Australian Open 2012 planowała udać się na miesiąc miodowy na wyspy Bora-Bora.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 - 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A 2R 1R 1R A A A przerwa w grze A A A A 1R A 1R 1R 1R 1R SF 2R 0 / 10 7 – 10
French Open A A 1R 1R 3R 2R A przerwa w grze A A A A 1R 1R 1R 1R 3R 2R 1R 0 / 11 6 – 11
Wimbledon A 2R SF 2R A A A przerwa w grze A A A 1R 1R 3R 2R 1R 2R 1R 1R 0 / 11 11 – 11
US Open 3R 3R 2R 1R A 1R A przerwa w grze A A A 2R 2R 1R 1R 4R 1R 2R 2R 0 / 13 12 – 13
Ranking na koniec roku 52 51 50 207 191 202 335 454 423 288 105 116 108 104 61 67 82 32 0 / 45 36 – 45

Występy w grze podwójnej

Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 - 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A W 1R 2R A A A przerwa w grze A A A A A A 3R 2R 1R 3R QF 1R 1 / 9 9 – 8
French Open A A A A A A A przerwa w grze A A A A 2R A 3R 1R A 3R A 0 / 4 5 – 4
Wimbledon A A A A A A A przerwa w grze A A A A A 2R QF 2R 1R 1R 2R 0 / 6 6 – 6
US Open A 1R 1R A A A A przerwa w grze A A A A 1R 1R 3R 1R 1R 2R 1R 0 / 9 3 – 9
Ranking na koniec roku 20 198 255 431 568 248 224 37 76 457 118 81 1 / 28 29 – 27

Występy w grze mieszanej

Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 - 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A A 2R A A A A przerwa w grze A A A A 1R A A A A A A A 0 / 2 1 – 2
French Open A A A A A A A przerwa w grze A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A F A 3R A A A przerwa w grze A A A A A A A A A A A 0 / 2 7 – 2
US Open A QF A A A A A przerwa w grze A A A A A A A A A A A 0 / 1 3 – 1
0 / 5 11 – 5

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships

Gra pojedyncza 5 (3-2)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 4 maja 1997 Bol Ceglana Stany Zjednoczone Corina Morariu 7:5, 6:7(4), 7:6(5)
Finalistka 1. 24 maja 1997 Strasburg Ceglana Niemcy Steffi Graf 2:6, 5:7
Zwyciężczyni 2. 3 maja 1998 Bol Ceglana Stany Zjednoczone Corina Morariu 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 3. 14 września 2014 Québec Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Venus Williams 6:4, 6:3
Finalistka 2. 21 maja 2016 Strasburg Ceglana Francja Caroline Garcia 4:6, 1:6

Gra podwójna 4 (3-1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 lutego 1998 Australian Open Twarda Szwajcaria Martina Hingis Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Białoruś Natalla Zwierawa
6:4, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni 2. 8 lutego 1998 Tokio Dywanowa (hala) Szwajcaria Martina Hingis Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Białoruś Natalla Zwierawa
7:5, 6:4
Finalistka 1. 2 maja 1998 Bol Ceglana Południowa Afryka Joannette Kruger Argentyna Laura Montalvo
Argentyna Paola Suárez
walkower
Zwyciężczyni 3. 14 września 2014 Québec Dywanowa (hala) Czechy Lucie Hradecká Niemcy Julia Görges
Czechy Andrea Hlaváčková
6:3, 7:6(8)

Gra mieszana 1 (0-1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 4 lipca 1998 Wimbledon Trawiasta Indie Mahesh Bhupathi Stany Zjednoczone Serena Williams
Białoruś Maks Mirny
4:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1996 Stany Zjednoczone US Open Twarda Niemcy Marlene Weingärtner 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 1997 Australia Australian Open Twarda Niemcy Marlene Weingärtner 6:2, 6:2

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1996 Australia Australian Open Twarda Białoruś Wolha Barabanszczykawa Czechy Michaela Paštiková
Czechy Jitka Schönfeldová
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1997 Australia Australian Open Twarda Niemcy Jasmin Wöhr Korea Południowa Cho Yoon-jeong
Japonia Shiho Hisamatsu
6:2, 6:2

Bibliografia