Mirjana Marković
Mirjana „Mira” Marković, cyr. Мирјана „Мира” Марковић (ur. 10 lipca 1942 we wsi Brežane k. Požarevaca[1], zm. 14 kwietnia 2019 w Soczi[2]) – serbska polityk i socjolog, wdowa po Slobodanie Miloševiciu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką partyzantów komunistycznych: Momy Markovicia i Very z d. Miletić. Aby uczcić pamięć matki, która zginęła w czasie wojny Mirjana posługiwała się nazwiskiem łącznym Marković-Miletić. Z czasów wojny pozostała jej blizna na czole.
Ukończyła studia z zakresu socjologii na Uniwersytecie Belgradzkim, tam też obroniła pracę doktorską i otrzymała tytuł profesorski. Była członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk.
Poznała Slobodana Miloševicia, kiedy oboje uczęszczali do szkoły średniej. Pobrali się w 1965 i stanowili bardzo udane małżeństwo. Owocem ich związku było dwoje dzieci: syn Marko i córka Marija. Mirjana uchodziła za osobę, której Milošević bezgranicznie ufał i konsultował z nią najważniejsze decyzje polityczne. W 1994 stanęła na czele partii o nazwie Jugosłowiańska Lewica (Југословенска Левица), która formalnie była opozycyjna wobec kierowanej przez jej męża Socjalistycznej Partii Serbii.
W latach 80. jej teksty ukazywały się na łamach pisma „Politika”, od lat 90. publikowała regularnie na łamach tygodnika „Duga”, komentując bieżącą sytuację polityczną. Jej książki przetłumaczono na cztery języki, w tym na chiński i hindi.
Po aresztowaniu męża w kwietniu 2001, wyjechała z kraju i osiedliła się w Rosji. Władze Serbii wysłały za nią list gończy, oskarżając ją o nadużycia finansowe, a także zlecenie mordu na dziennikarzu Slavku Ćuruviji[3], ale władze Rosji odmówiły jej ekstradycji, gdyż wcześniej uzyskała ona azyl polityczny w tym kraju[2]. 12 lutego 2008 Miljko Radisavljević (prokurator ds. przestępczości zorganizowanej w Serbii) zapowiedział, że Mirjana Marković będzie sądzona in absentia[3].
Zmarła w Rosji, urna z jej prochami została pochowana 21 kwietnia 2019 na cmentarzu w Požarevacu[4].
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- 1993: Odgovor (Odpowiedź)
- 1994: Noć i dan: dnevnik: decembar 1992-juli 1994 (Noc i dzień: dziennik: grudzień 1992–lipiec 1994)
- 1999: I srce je na levoj strani (Serce jest po lewej stronie)
- 2000: Socjologija (Socjologia)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Preminula Mirjana Marković. rts.rs. [dostęp 2019-04-15]. (serb.).
- ↑ a b СМИ: умерла вдова Слободана Милошевича - Общество - ТАСС [online], tass.ru [dostęp 2019-04-15].
- ↑ a b JURIST – Paper Chase: Milosevic widow, son could be tried in absentia on smuggling charges: Serb prosecutor [online], jurist.law.pitt.edu [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-12].
- ↑ СМИ: умерла вдова Слободана Милошевича - Общество [online], politika.rs [dostęp 2019-07-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Slavoljub Djukić, Milošević and Marković: a lust for power, McGill-Queen’s Press 2001, ISBN 0-7735-2216-6.
- Sabrina Ramet, Vjeran Pavlaković, Serbia since 1989: politics and society under Milos̆ević and after, University of Washington Press 2005.
- Louis Sell, Slobodan Milosevic and the destruction of Yugoslavia, wyd. [Updated ed.], Durham, N.C.: Duke University Press, 2003, ISBN 0-8223-3223-X, OCLC 52919756.
- List gończy za M. Marković, wydany przez Interpol. interpol.int. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-17)].