Myrosław Siczynski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Mirosław Siczyński)
Myrosław Siczynski
Мирослав Миколайович Січинський
Ilustracja
1909
Data i miejsce urodzenia

11 października 1887
Czernichowce, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

16 marca 1979
Westland, Michigan, USA

Zawód, zajęcie

działacz polityczny

Narodowość

ukraińska

Myrosław Siczynski, wzgl. czasem Jan Andrzej Mirosław Siczyński, ukr. Мирослав Миколайович Січинський (ur. 11 października 1887 w Czernichowcach, zm. 16 marca 1979 w Westland) – ukraiński student Uniwersytetu Lwowskiego, członek Ukraińskiej Partii Socjal-Demokratycznej, zamachowiec.

Tablica upamiętniająca z 2014

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako najmłodsze z 14 dzieci greckokatolickiego księdza, proboszcza i posła na Sejm Krajowy Galicji, Mykoły Siczynskiego i Ołeny[1]. Był szwagrem Jewhena Łewyckiego, posła do Reichsratu Przedlitawii (parlamentu austriackiego) w Wiedniu.

Uczył się w gimnazjum w Stanisławowie. Podczas nauki szkolnej brał udział w życiu politycznym, prowadził odczyty. W 1904 brał udział w ukraińskiej manifestacji pod Namiestnictwem, wówczas został aresztowany i skazany na karę grzywny w wymiarze 25 koron. Został wtedy wydalony z gimnazjum, dzięki wstawiennictwu namiestnika został dopuszczony do zdawania matury. W 1905 ukończył ukraińskie gimnazjum w Przemyślu. Wstąpił na Uniwersytet Wiedeński, następnie podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Brał udział w życiu politycznym, m.in. miał odczyty w Akademickiej Hromadzie. Zwolennik Ukraińskiej Partii Socjal-Demokratycznej, jednocześnie przejawiał poglądy anarchistyczne, z tego względu został określony jako typ „radykała ruskiego”. Brał udział w zajściach na uniwersytecie i był aresztowany.

W Niedzielę Palmową 12 kwietnia 1908 we Lwowie, podczas audiencji w pałacu namiestnikowskim, zastrzelił z pistoletu namiestnika Galicji Andrzeja Potockiego. Został aresztowany przez koncepistę policji Dionizego Bihuna i przesłuchiwany przez komisarza Franciszka Stankiewicza[2]. Został skazany na karę śmierci. Wyrok został złagodzony przez cesarza Franciszka Józefa I do 20 lat więzienia[3]. W nocy 9 na 10 listopada 1911 Siczynski zbiegł z więzienia męskiego w Stanisławowie[4]. Udał się do Szwecji, a następnie w 1914 do USA, gdzie później prowadził działalność polityczną, zajmując stanowisko filosowieckie. Trzykrotnie odwiedzał Ukraińską SRR, zarówno w latach 30. (Połtawa), jak i 60. XX wieku (Lwów).

25 czerwca 2013 rada obwodu lwowskiego przyjęła uchwałę o upamiętnieniu czynu Mirosława Siczyńskiego, określonego jako bohaterski[5]. 29 stycznia 2014 na ścianie gmachu tejże rady odsłonięto tablicę upamiętniającą zamordowanie Andrzeja Potockiego przez M. Siczynskiego, a w treści inskrypcji zawarto m.in. słowa o „ukaraniu śmiercią szowinistycznego gubernatora Galicji za krwawy terror wobec narodu ukraińskiego”[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na nakrę śmierci. „Nowości Illustrowane”. Nr 17, s. 2, 3, 24 kwietnia 1909. 
  2. Aresztowanie mordercy. „Nowości Illustrowane”. Nr 17, s. 7, 25 kwietnia 1908. 
  3. „Kurjer Lwowski”, 1909-07-18. 
  4. Kronika. Ucieczka Siczynskiego. „Głos Rzeszowski”, s. 5, Nr 46 z 12 listopada 1911. 
  5. На Львівщині дітей навчатимуть героїчному чину Січинського, який застрелив польського намісника. galinfo.com.ua, 2013-06-25. [dostęp 2023-04-16]. (ukr.).
  6. Ihor Melnyk: На згадку про атентат. zbruc.eu, 2014-01-30. [dostęp 2023-04-16]. (ukr.).

Bibliografia, linki[edytuj | edytuj kod]