Mirosław Lekis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Lekis
Data urodzenia

11 października 1919

Zawód, zajęcie

geograf

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

Mirosław Lekis (ur. 11 października 1919, zm. ?) – polski geograf, ostatni harcmistrz płockiego Hufca ZHP przed wybuchem II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum przyrodnicze w Płocku, należał do harcerstwa, w 1939 został mianowany na drużynowego. W lipcu tego samego roku został oddelegowany przez Komendę Hufca ZHP do przeprowadzania inspekcji drużyn w ramach ogłoszonego Harcerskiego Pogotowia Wojennego[1][2]. Po wybuchu II wojny światowej walczył podczas kampanii wrześniowej, po kapitulacji został internowany na Litwie, a następnie dostał się do niewoli radzieckiej[3]. Po ogłoszeniu amnestii przedostał się do formowanej Armii Andersa, zaszeregowano go do 15 batalionu strzelców w 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty, z którą przeszedł szlak bojowy przez Bliski i Środkowy Wschód[1]. Od 1943 w stopniu porucznika w szeregach 2 Korpusu Polskiego, ewakuowany na front włoski walczył do bitwy pod Ankoną, podczas której został ciężko ranny i przetransportowany do Szkocji na rekonwalescencję. W uznaniu waleczności został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

W 1945 podjął decyzję o pozostaniu na emigracji i studiował na Wydziale Geografii na Uniwersytecie w St Andrews, naukę ukończył w 1948. Kontynuował naukę na pięcioletnim kursie mechaniki oraz rocznym kursie Town Planning[3]. W 1966 obronił doktorat na Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie, był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]