Misje dyplomatyczne Mauritiusu
Misje dyplomatyczne Mauritiusu[1] – przedstawicielstwa dyplomatyczne Republiki Mauritiusu przy innych państwach i organizacjach międzynarodowych. Poniższa lista zawiera wykaz obecnych ambasad, wysokich komisji i konsulatów zawodowych. Nie uwzględniono konsulatów honorowych.
Europa[edytuj | edytuj kod]
Belgia
- Bruksela (Ambasada)
Francja
- Paryż (Ambasada)
Niemcy
- Berlin (Ambasada)
Rosja
- Moskwa (Ambasada)
Wielka Brytania
- Londyn (Wysoka komisja)
Włochy
- Rzym (Konsulat)
Ameryka Północna, Środkowa i Karaiby[edytuj | edytuj kod]
Stany Zjednoczone
- Waszyngton (Ambasada)
Afryka[edytuj | edytuj kod]
Egipt
- Kair (Ambasada)
Etiopia
- Addis Abeba (Ambasada)
Madagaskar
- Antananarywa (Ambasada)
Mozambik
- Maputo (Wysoka komisja)
Południowa Afryka
- Pretoria (Wysoka komisja)
Azja[edytuj | edytuj kod]
Chiny
- Pekin (Ambasada)
Indie
- Nowe Delhi (Wysoka komisja)
- Bombaj (Konsulat)
Malezja
- Kuala Lumpur (Wysoka komisja)
Pakistan
- Islamabad (Wysoka komisja)
Australia i Oceania[edytuj | edytuj kod]
Organizacje międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]
- Nowy Jork - Stałe Przedstawicielstwo przy Organizacji Narodów Zjednoczonych
- Genewa - Stałe Przedstawicielstwo przy Biurze Narodów Zjednoczonych i innych organizacjach
- Paryż - Misja przy UNESCO
- Bruksela - Misja przy Unii Europejskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według Wielkiego Słownika Ortograficznego PWN jedyną poprawną formą dopełniacza jest Mauritiusa [1]. Jednak w dopełniacz w formie Mauritiusu, jako jedyny poprawny, podawany jest w wykazie nazw państw Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych [2] (ta forma podawana była już w wykazie państw z 1977 r. opublikowanym jako Zarządzenie nr 17 Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 19 kwietnia 1977 r. zmieniające zarządzenie w sprawie ustalenia brzmienia nazw miejscowości i obiektów geograficznych znajdujących się poza granicami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. Urz. MNSzWiT 1977 nr 4 poz. 13)[3]), czy w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN pod redakcją prof. Andrzeja Markowskiego (wyd. z 2006 r.).