Mistrz Bedforda

Mistrz Bedford
	; Miniatura z Godzinek Bedforda
Data urodzenia	XV wiek
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mistrz Bedforda (Mistrz Godzinek Księcia Bedford) – iluminator książek aktywny w Paryżu w XV wieku, znany głównie z Godzinek Bedforda.

Mistrz Bedforda pracował w Paryżu w latach 1415-1430. Wykonał wówczas trzy kodeksy dla diuka Bedford: Godzinki Bedford (1423-1430) z portretami księcia i jego żony Anny Burgundzkiej, podarowane Henrykowi VI Angielskiemu; Brewiarz Bedford (Brewiarz z Salisbury) (1424-1433); trzeci kodeks Bedforda (dawniej znany jako Pontyfikał), zniszczony w 1871 roku. Te trzy kodeksy pozwoliły historykom na przypisanie artyście innych zespołów iluminacji, datowanych na różne lata i o różnym stopniu autorstwa.

Historycy: Elisabeth Spencer^[1]^[2] i Catherine Reynolds, dzięki pracy porównawczej, określiły chronologię działalności Mistrza i jego pracowni. Spod jego ręki wyszły dzieła:

Brewiarz Delfina Francji, Luis de Guyenne (Bibliothèque Municipale w Chateauroux);
miniatury w Godzinkach Bedford;
Godzinki Lemoignom (Museo Gulbenkian w Lizbonie);
Godzinki Wiedeńskie (Österreichische Nationalbibliothek w Wiedniu);
Godzinki Sobieskich (Windsor Castle);
Brewiarz Salisbury^[3] z pierwszej fazy z lat 1424-1433.

Po roku 1430 w jego pracowni, działającej do roku 1465, powstało kilka prac, stworzonych przez jego uczniów, zwanych Bedford Trend^[4]. Z warsztatu wyszły: L'Arbe des batailles (1460), Guerres puniques (1457-1461), Cas des nobles hommes et femmes (1465) oraz według historyka Paula Durrieu kilka innych kodeksów iluminowanych i prac, m.in. ukończenie Grandes Heures księcia de Berry czy Biblii Jana bez Trwogi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Elisabeth Spencer, The Master of the Duke of Bedford: The Bedford Hours, „Burlington Magazine” 1966, s. 607-612, za: Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.
↑ Elisabeth Spencer, The Sobieski Hours: A Manuscript at Windsor Castle, London 1977, za: Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.
↑ Brewiarz on-line
↑ Termin ten wprowadził Millard Meiss w swoich pracach z lat 1967-1974. Za: Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 193. ISBN 978-83-235-0443-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.

[1] Elisabeth Spencer, The Master of the Duke of Bedford: The Bedford Hours, „Burlington Magazine” 1966, s. 607-612, za: Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.

[2] Elisabeth Spencer, The Sobieski Hours: A Manuscript at Windsor Castle, London 1977, za: Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.

[3] Brewiarz on-line

[4] Termin ten wprowadził Millard Meiss w swoich pracach z lat 1967-1974. Za: Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, s. 193. ISBN 978-83-235-0443-6.

[1]

[2]

[3]

[4]