Mistrz Ołtarza Stauffenbergów
,_oeuvre_du_Ma%C3%AEtre_du_retable_de_Stauffenberg,_actif_au_15%C3%A8me_si%C3%A8cle_(Mus%C3%A9e_d%27Unterlinden,_Colmar).jpg) Fragment obrazu Ukrzyżowanie | |
| Dziedzina sztuki | |
|---|---|
| Epoka |
gotyk międzynarodowy |
Mistrz Ołtarza Stauffenbergów – anonimowy malarz z Alzacjii czynny w połowie XV wieku, przedstawiciel gotyku międzynarodowego.
Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Jego przydomek wywodzi się od tryptyku ołtarzowego powstałego na przełomie lat 1454–1460, na zlecenie Hansa Erharda Bock von Stauffenberga i jego żony Aennelin von Oberkirch[a]. Oboje darczyńcy ukazani zostali na zewnętrznych skrzydłach wraz z ich herbami rodowymi. Po otwarciu tryptyku, na lewym skrzydle przedstawiona została scena Zwiastowania, na prawym Boże Narodzenie[1]. Ołtarz znajdował się w kościele klasztornym Antonitów w Isenheim w pobliżu Colmaru, u tych samych, dla których Matthias Grünewald namalował tzw. Ołtarz z Isenheim. Ołtarz stał w kościele do 1794 roku, obecnie znajduje się w Unterlinden Museum w Colmarze[2].
W stylu Mistrza Ołtarza Stauffenbergów można zauważyć wpływy malarstwa Rogiera van der Weydena[3] oraz podobieństwa do Martina Schongauera. Wraz z Hansem Hirtzem, Jostem Hallerem i Casparem Isenmannem był przedstawicielem niemieckiego gotyku międzynarodowego, pozostawiając pod wpływem sztuki Alzacji i całego regionu Górnego Renu.
Przypisywane prace[edytuj | edytuj kod]
- Ołtarz Stauffenbergów -1454 - 1460, Unterlinden Museum, Colmar,
- Pieta
- Zwiastowanie
- Boże Narodzenie
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przedział czasowy wiąże się z datą zawarcia małżeństwa (1454) i datą śmierci von Stauffenberga (1460)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tryptyk on-line
- ↑ Nota biograficzna. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Le Musée Unterlinden de Colmar, Sylvie Lecoq-Ramond & Pantxika Béguerie, Paris, 1991. ISBN 2-226-05411-1 (p. 43)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wolfgang Hütt: Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu. Warszawa: PWN, 1985. ISBN 83-01-04621-X.