Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2009

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie kobiet
2008 2011
Miejsce finału

Hämeenlinna, Finlandia

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone USA

Drugie miejsce

Kanada Kanada

Trzecie miejsce

Finlandia Finlandia

Statystyki indywidualne
MVP

Kanada Carla MacLeod

Król strzelców

Stany Zjednoczone Hilary Knight
(7 bramek)

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2009 – 12. edycja mistrzostw świata w hokeju na lodzie kobiet, zorganizowana przez IIHF w Finlandii (po raz trzeci w historii). Miastem goszczącym turniej elity była Hämeenlinna, a odbył się on w dniach 4–12 kwietnia 2009[1]. Złoty medal obroniły Amerykanki, które pokonały Kanadyjki 4:1. Brązowy medal zdobyły gospodynie pokonując Szwedki 4:1. Po mistrzostwach świata 2009 zmniejszono liczbę drużyn uczestniczących w turnieju elity z dziewięciu do ośmiu[2].

Zmagania niższych dywizji odbyły się:

Po raz pierwszy w mistrzostwach świata hokeistek miała wystartować reprezentacja Polski[3]. Ich rywalkami w turnieju V dywizji, rozgrywanym w Gdańsku, miały być: Bułgarki, Irlandki i Hiszpanki[4]. Zmagania nie doszły jednak do skutku, bowiem we wrześniu 2008 r. ze względów organizacyjno-finansowych IIHF odwołała zawody III, IV oraz V dywizji (z powodu wysokich kosztów żadna z krajowych federacji hokejowych nie zdecydowała się na bycie gospodarzem turnieju III i IV dywizji).

Elita[edytuj | edytuj kod]

W mistrzostwach elity uczestniczyło 9 najlepszych drużyn świata. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Pierwsza runda grupowa odbyła się w trzech grupach po trzy drużyny. Najlepsze awansowały do grupy w której walczyły o miejsce w finale. Mecz o brązowy medal odbył się pomiędzy trzecią drużyną z grupy zwycięzców oraz najlepszej z drugich miejsc pierwszej fazy. O utrzymanie walczyły najsłabsze drużyny grup. Dwie najgorsze spadły do I dywizji.

Po raz trzeci w historii turniej MŚ przeprowadzono w Finlandii (wcześniej w 1992 r. i 1999 r.). Spotkania rozgrywano w dwóch halach w Hämeenlinnie.

Zawody przeprowadzono od 4 kwietnia do 12 kwietnia 2009. Meczem otwarcia turnieju było spotkanie Chin z Kanadą, rozegrane o godzinie 15:00 (14:00 czasu polskiego). W tym meczu padła pierwsza bramka turnieju. Strzeliła ją Kanadyjka Carla MacLeod, która na koniec mistrzostw zyskała tytuł MVP turnieju.

Najwięcej bramek strzeliła Amerykanka Hilary Knight, która zdobyła 7 bramek[5]. W punktacji kanadyjskiej najskuteczniejsze jej rodaczki - Julie Chu oraz Natalie Darwitz, które zdobyły po 10 punktów[6]. Dyrektorat mistrzostw wybrał najlepsze zawodniczki na danych pozycjach: bramkarki - Charline Labonte z Kanady, obrończyni - Jenni Hiirikoski z Finlandii oraz Hayley Wickenheiser jako najlepsza napastniczka[7].

Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
1. Słowacja Słowacja
2. Niemcy Niemcy
3. Norwegia Norwegia
4. Austria Austria
5. Czechy Czechy
6. Francja Francja

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 6 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata elity w 2011 r., zaś dwie najsłabsze drużyny spadły do drugiej dywizji.

Mecze rozegrano w austriackim Grazu od 4 kwietnia do 10 kwietnia 2009[1].

Meczem otwarcia turnieju było spotkanie Słowacji z Norwegią rozegrane 4 kwietnia o godzinie 13:30. Pierwszą bramkę turnieju zdobyła Petra Pravlikova[8]. Średnia frekwencja meczowa wyniosła 485 osób. Najwięcej punktów w całym turnieju zdobyła Norweżka Line Oien, zaś królową strzelczyń została Słowaczka Petra Jurcova, która w pięciu meczach strzeliła 7 bramek[9]. Dyrektoriat turnieju wybrał najlepsze zawodniczki na poszczególnych pozycjach: w bramce Słowaczka Zuzana Tomcikova, w obronie Słowaczka Iveta Karafiatova, wśród napastniczek Niemka Maritta Becker[10].

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
1. Łotwa Łotwa
2. Korea Północna Korea Północna
3. Wielka Brytania Wielka Brytania
4. Włochy Włochy
5. Dania Dania
6. Holandia Holandia

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 6 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2011 r., zaś dwie najsłabsze drużyny spadły do trzeciej dywizji.

Mecze rozegrano we włoskim Torre Pellice od 12 kwietnia do 18 kwietnia 2009[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]