Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2015

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie
2014 2016
Miejsce finału

Montreal (Kanada)

Podium
Pierwsze miejsce

 Kanada

Drugie miejsce

 Rosja

Trzecie miejsce

 Słowacja

Statystyki indywidualne
MVP

Słowacja Denis Godla

Król strzelców

Stany Zjednoczone Dylan Larkin

39. Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbywał się pomiędzy 26 grudnia 2014–5 stycznia 2015 w kanadyjskich miastach Toronto i Montrealu[1]. Mecze rozgrywano w dwóch halach: Air Canada Centre oraz Bell Centre. Były to jedenaste zawody o mistrzostwo świata w Kanadzie, w których po raz pierwszym gospodarzem spotkań było także Toronto. Poprzednio Montreal był gospodarzem mistrzostw w 1978 roku. Pierwsze z miast jest gospodarzem 10 meczów fazy grupowej i dwóch ćwierćfinałów, natomiast Montreal dokłada do tego mecze półfinałowe oraz mecze o 3. miejsce i finał.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego jest reprezentacja Finlandii, która w 2014 roku w Malmö po dogrywce pokonała reprezentację Szwecji 3:2.

Złoty medal zdobyli reprezentanci Kanady pokonując w finale reprezentację Rosji 5:4. Było to szesnaste w historii zwycięstwo tej reprezentacji, a pierwsze od 2009 roku. Po raz drugi w historii Słowacja zdobyła brązowy medal.

Elita[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
 Kanada
 Rosja
 Słowacja
4  Szwecja
5  Stany Zjednoczone
6  Czechy
7  Finlandia
8  Dania
9  Szwajcaria
10  Niemcy
Air Canada Centre
Bell Centre

W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny rozgrywały mecze w fazie grupowej (2 grupy po 5 zespołów), systemem każdy z każdym. Do fazy pucharowej, czyli ćwierćfinałów awansowało po 4 drużyny z obu grup. Najsłabsza drużyna z każdej z grup zagrała w fazie play-off do dwóch zwycięstw. Drużyna, która przegrała dwukrotnie, spadła do niższej dywizji.

Najszybsza bramka turnieju zdobyta została w finale. Zdobył ją Kanadyjczyk Anthony Duclair, który pokonał w 23 sekundzie spotkania bramkarza reprezentacji Rosji. Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju został jego rodak Sam Reinhart, który w siedmiu spotkaniach zdobył 11 punktów[2]. Dylan Larkin jako jedyny w pięciu spotkaniach zdobył pięć bramek i został królem strzelców turnieju[3]. Do piątki gwiazd wyznaczonej przez media zaliczono reprezentanta Słowacji - Denisa Goldę na pozycji bramkarza (zawodnik ten zdobył również tytuł MVP turnieju), obrońców: Forslinga ze Szwecji i Kanadyjczyka Morrissey. W linii ataku wystawiono kanadyjskie trio: Sam Reinhart, Max Domi i Connor McDavid[4].

Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Białoruś
2  Norwegia
3  Łotwa
4  Włochy
5  Austria
6  Słowenia

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Kazachstan
2  Ukraina
3 Polska Polska
4  Francja
5  Japonia
6  Węgry

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2016 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.

Turnieje Grup A i B odbyły się w dniach 14–20 grudnia 2014 roku, odpowiednio we włoskim Asiago oraz w węgierskim Dunaújváros.

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Wielka Brytania
2  Litwa
3  Korea Południowa
4  Holandia
5  Estonia
6  Rumunia

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Chorwacja
2  Hiszpania
3  Australia
4  Belgia
5  Serbia
6  Islandia

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2016 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.

Turniej Grupy A odbył się w dniach 7 – 13 grudnia 2014 roku w estońskim Tallinnie.

Turniej Grupy B odbył się w dniach 13 – 19 grudnia 2014 w hiszpańskiej Jacy.

Trzecia dywizja[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
1  Chiny
2  Nowa Zelandia
3  Meksyk
4  Południowa Afryka
5  Turcja

W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 5 zespołów (zespół bułgarski został wycofany z rozgrywek), rozgrywając mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2016 roku.

Turniej odbędzie się w dniach 20 – 25 stycznia 2015 roku w nowozelandzkim Dunedin.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]