Miłek
 Morfologia (miłek wiosenny) | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
miłek | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Adonis L. Sp. Pl. 547. 1 Mai 1753 | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Synonimy | |||
| |||
Miłek (Adonis L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Obejmuje 33 gatunki[4]. Rośliny te występują naturalnie w Eurazji oraz Afryce Północnej[5]. W Polsce występują w stanie dzikim trzy gatunki, z czego jako rodzimy tylko miłek wiosenny A. vernalis[6], kilka innych bywa uprawianych[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina zielna – jednoroczna lub bylina. Wytwarza kłącza[5].
- Liście
- Naprzemianległe. Posiada zarówno liście odziomkowe jak i łodygowe. Tych ostatnich niekiedy nie ma podczas kwitnienia. Z reguły są całobrzegie[5].
- Kwiaty
- Są pojedyncze, obupłciowe i aktynomorficzne. Składają się z 5–8 działek kielicha, 3–24 płatków korony pozbawionych nektaru, 15–80 pręcików i zalążni z 20–50 słupkami[5].
- Owoce
- Siedzące niełupki[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj z podrodziny Ranunculoideae Arnott, rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) z rzędu jaskrowców (Ranunculales), należących do kladu dwuliściennych właściwych (eudicots)[2].
- Gatunki flory Polski[6]
- miłek letni Adonis aestivalis L. – antropofit zadomowiony
- miłek szkarłatny Adonis flammea Jacq. – antropofit zadomowiony
- miłek wiosenny Adonis vernalis L.
- Wykaz gatunków[4]
- Adonis aestivalis L. – miłek letni
- Adonis aleppica Boiss.
- Adonis amurensis Regel & Radde – miłek amurski
- Adonis annua L. – miłek jesienny
- Adonis apennina L.
- Adonis bobroviana Simonov.
- Adonis chrysocyathus Hook.f. & Thomson – miłek złocisty
- Adonis coerulea Maxim.
- Adonis cretica (Huth) Imam, Chrtek & A.Slavíková
- Adonis cyllenea Boiss., Heldr. & Orph.
- Adonis davidi Franch.
- Adonis dentata Delile
- Adonis distorta Ten.
- Adonis eriocalycina Boiss.
- Adonis flammea Jacq. – miłek szkarłatny
- Adonis globosa C.H.Steinb. ex Rech.f.
- Adonis × hybrida G.Wolff ex Simonk.
- Adonis leiosepala Butkov
- Adonis microcarpa DC.
- Adonis mongolica Simonov.
- Adonis multiflora Nishikawa & Koji Ito
- Adonis nepalensis Simonov.
- Adonis palaestina Boiss.
- Adonis pseudoamurensis W.T.Wang
- Adonis pyrenaica DC.
- Adonis ramosa Franch.
- Adonis scrobiculata Boiss.
- Adonis shikokuensis Nishikawa & Koji Ito
- Adonis sutchuenensis Franch.
- Adonis tianschanica (Adolf) Lipsch.
- Adonis turkestanica (Korsh.) Adolf – miłek turkiestański
- Adonis vernalis L. – miłek wiosenny
- Adonis villosa Ledeb.
- Adonis volgensis Steven ex DC. – miłek wołżański
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-19].
- ↑ a b c Adonis L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-04-15].
- ↑ a b c d e Adonis. Plantes et botanique. [dostęp 2015-04-05]. (fr.).
- ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 24-25, ISBN 978-83-62975-45-7.
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 14-15. ISBN 978-83-925110-5-2.
Identyfikatory zewnętrzne: