Miłek (szczyt)
50°56′13″N 15°56′14″E/50,936944 15,937222 Widok na Miłek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo |
Sudety |
| Wysokość |
569, 596, 573 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°56′13″N 15°56′14″E/50,936944 15,937222
| |
Miłek (niem. Mühlberg) – niewielki masyw z kilkoma wierzchołkami (569, 596, 573 m n.p.m.) w zachodniej części Grzbietu Wschodniego w Górach Kaczawskich, położony nad Wojcieszowem Górnym.
Od wschodu łączy się z Osełką i Żeleźniakiem. Jego trzy kulminacje mają odrębne nazwy. Są to Młyniec, Cisowa i Wroniec[1]. Na szczytach i na zboczach występują skałki, bloki skalne i rumowiska skalne. Zbocza są strome, a zachodnie i południowo-zachodnie – podcięte wyrobiskami kamieniołomów, w których wydobywano marmury[2].
Zbudowany jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych, fyllitów, łupków albitowo-serycytowych i kwarcowo-serycytowych, marmurów (wapieni krystalicznych) oraz keratofirów i porfiroidów (skał metamorficznych pochodzenia wulkanicznego), należących do metamorfiku kaczawskiego. Największe rozprzestrzenienie mają wapienie krystaliczne, budujące najwyższe wzniesienia, zaś nieco mniejsze – zieleńce. Pozostałe skały mają podrzędne znaczenie. Na zboczach występują gliny i rumosze skalne[3].
W marmurach występują zjawiska krasowe – żłobki krasowe, leje krasowe i jaskinie, m.in. „Aven w Miłku”, „Schron Miłek I”, „Schron Miłek II”, „Dziura w Brzezinach”, „Jaskinia Ukośna”[2].
Porośnięty starym lasem bukowym z domieszką świerka, sosny, modrzewia, dębu, klonu, jaworu, brzozy i jarzębiny. W runie leśnym występują m.in. wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, śnieżyczka przebiśnieg, przylaszczka, pierwiosnek, miesiącznica trwała, storczyki. Ograniczone widoki na Wojcieszów i Górę Połom występują ze skałek na szczycie Młyńca[2].
Szczyt objęty jest rezerwatem „Miłek” o powierzchni 141,39 ha[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Góry i Pogórze Kaczawskie, skala 1:40.000, mapa turystyczna, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004. wyd. II, ISBN 83-88049-02-X
- ↑ a b c d Marek Staffa (red.): Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 6 Góry Kaczawskie, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2000, ISBN 83-85773-27-4
- ↑ S. Cwojdziński, W. Kozdrój: Szczegółowa mapa geologiczna Sudetów, skala 1:25 000, ark. Wojcieszów, Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa 1995
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 6 Góry Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2000, ISBN 83-85773-27-4
- Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.