Mleczaj leszczynowy

Mleczaj leszczynowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	gołąbkowate
Rodzaj	mleczaj
Gatunek	mleczaj leszczynowy
	Nazwa systematyczna
	Lactarius pyrogalus (Bull.) Fr.; Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 339 (1838)
	Zasięg
	; Zasięg występowania w Europie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mleczaj leszczynowy (Lactarius pyrogalus Fr.) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też pod nazwami: mleczaj gryzący, mleczaj ognisty, mleczaj ogniowy^[2]. Niektóre synonimy łacińskie^[3]:

Agaricus pyrogalus Bull. 1792
Agaricus pyrogalus Bull. 1792 var. pyrogalus
Galorrheus pyrogalus (Bull.) P. Kumm. 1871
Lactifluus pyrogalus (Bull.) Kuntze 1891

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Młody – wypukły i oślizgły, później szeroki, miseczkowaty, na brzegu zazwyczaj falisto powyginany, prawie suchy; brudnoszary, niekiedy z fioletowym odcieniem, zawsze pierścieniowo pręgowany. Do 10 cm średnicy^[4].

Blaszki

Młode – białawe, potem bladoochrowe; dosyć gęste i zbiegające na trzon^[4].

Trzon

Barwy kapelusza, o zwężonej podstawie^[4].

Miąższ

Wodnisty, białawy; z piekącym, białym mleczkiem, nie zmieniającym barwy przy wysychaniu^[4].

Wysyp zarodników

Jasnoochrowy^[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pod różnymi gatunkami drzew liściastych, takimi jak: leszczyna, dąb, grab, wiąz, jesion i inne. W Polsce dość częsty^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 170. ISBN 83-7319-976-4.

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).

[checklist-2] Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[sf-3] Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).

[grzyby-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 170. ISBN 83-7319-976-4.

[1]

[2]

[3]

[4]