Moczarnik ochrowy
| Cranioleuca henricae[1] | |
| Maijer & Fjeldsa, 1997 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
moczarnik ochrowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Moczarnik ochrowy[3] (Cranioleuca henricae) – gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych (Furnariidae). Występuje endemicznie w Boliwii. Opisany po raz pierwszy w roku 1997. Narażony na wyginięcie.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała wynosi 14–15 cm, w tym dzioba 14,3–15,2 mm i ogona 61–73,4 mm. Skrzydło mierzy 65,5–69 mm, natomiast skok 18,5–18,6 mm. Brak danych na temat masy ciała. Wierzch głowy rudobrązowy. Boki głowy brudnobiałe, brew biała. Kark i grzbiet brązowooliwkowe. Skrzydła rudawe, pokrywy I rzędu posiadają szarobrązowe chorągiewki wewnętrzne. Nie zbadano żadnego osobnika młodego, jednakże przypuszczalnie takowy był obserwowany; posiadał brązowooliwkowy wierzch głowy oraz krótszą brew. Tęczówki brązowe, dziób różowy, nogi i stopy oliwkowożółte.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Całkowity zasięg występowania szacowany jest na 1390 km². Obejmuje dwie znane lokalizacje w zachodniej Boliwii, we wschodniej części Andów – dorzecze rzeki Cotacajes w pobliżu miasta Inquisivi oraz dorzecze rzeki Consata w pobliżu miasta Sorata. Środowisko życia stanowi podszyt suchych liściastych lasów gór i dolin w przedziale wysokości 1800–3300 m n.p.m. Występuje też w niskich zakrzewieniach na porębach przyległych do lasów. Czasami zapuszcza się na plantacje[4].
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Owadożerny. Żeruje wzdłuż pni 1–4 metra nad ziemią. Owady zbiera z liści i kory. W styczniu obserwowano ptaki w parach, przypuszczalnie trwa wtedy sezon lęgowy. Przypuszczalnie także w styczniu obserwowano osobnika młodocianego.
Status, zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Przez IUCN od 2019 roku gatunek klasyfikowany jest jako narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable); wcześniej, od 2000 roku uznawany był za zagrożony wyginięciem (EN, Endangered). Populacja szacowana jest na około 1500 osobników dorosłych, a jej trend uznawany jest za spadkowy. Zagrożeniami dla moczarników ochrowych jest wycinka drzew na surowiec drzewny oraz miejsca do wypasu bydła; przypuszczalnie w przyszłości będą miały miejsce osunięcia się ziemi wskutek zmian hydrologicznych spowodowanych działalnością człowieka; do zmniejszenia zasięgu gatunku mogą się też przyczynić zmiany klimatu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cranioleuca henricae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Cranioleuca henricae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Synallaxinae de Selys-Longchamps, 1839 (1836) - ogończyki (wersja: 2020-09-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-28].
- ↑ a b Species factsheet: Cranioleuca henricae. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-12-28]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Thomas S. Schulenberg: Bolivian Spinetail (Cranioleuca henricae). [w:] Neotropical Birds Online [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, 2012. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).