Model Miltona

Model Miltona – sposób wywoływania i utrzymywania transu hipnotycznego przy użyciu języka mający na celu skontaktowania się z ukrytymi zasobami ludzkiej osobowości. Model został opracowany przez Richarda Bandlera i Johna Grindera na podstawie badania warsztatu pracy Miltona Hylanda Ericksona.

Wzorce hipnotyczne Miltona Ericksona

Milton H. Erickson uznany został przez terapeutów (kogo?) za czołowego eksperta w dziedzinie współczesnej hipnozy medycznej. Napisał ponad sto prac z dziedziny hipnozy; nauczał hipnozy oraz praktykował w latach 1920-1980.

Erickson respektował nieświadomą myśl pacjenta. Przyjmował, że nawet za najdziwaczniejszymi zachowaniami kryją się pozytywne intencje i że jednostki podejmują najlepsze, dostępne im w danym momencie, wybory. Celem jego pracy było dostarczenie ludziom większej liczby możliwych wyborów. Przyjmował również, że na pewnym poziomie każdy posiada zasoby potrzebne do dokonania zmian.

Wzorce i założenia stanowiące Model Miltona:

1. Trans jest stanem, w którym osiąga się wysoką motywację, aby uczyć się od nieświadomości w bezpośredni sposób. Nie jest to stan pasywny ani też nie pozostaje się w nim pod wpływem kogoś innego.
2. Pomiędzy terapeutą a klientem powstaje współpraca;
3. Odpowiedzi klienta pozwalają terapeucie rozpoznać, co należy zrobić dalej.
4. dopasowywanie się do sygnałów zachowań niewerbalnych,
5. stosowanie metafor w kontakcie indywidualnym i grupowym, terapeutycznym i rozwojowym
6. ukryte sugestie

Cele stosowania Modelu Miltona

Model Miltona jest sposobem użycia języka który ma rzekomo umożliwiać:

• dopasowanie do osobowej rzeczywistości i prowadzenie jej,
• rozpraszanie i użycie świadomego myślenia,
• dostęp do nieświadomości i jej zasobów.

Strukturalny obraz Modelu Miltona

Strukturalnie, Model Miltona prezentuje się następująco:

1. Procesy swobodnego myślenia – wykorzystanie zwrotów z codziennego użycia, aby skierować uwagę na określone komunikaty
   • Spójniki („i”, „ale”)
   • Implikacje („kiedy”, „podczas gdy”, „w trakcie”, „zanim”, „ponieważ”)
   • Związki przyczynowo-skutkowe („sprawiać”, „powodować”, „zmuszać”, „wymagać”, „ponieważ”, „jeśli...to”)
2. Czytanie w myślach – stwierdzenia wykazujące, iż jedna z osób uczestniczących w komunikacji potrafi odczytywać intencje i zamiary drugiej
3. Fenomen transderywacyjny – transderywacja polega na odpowiednim odebraniu znaczenia słów (odebranie przekazu zarówno na poziomie struktury powierzchniowej, jak i głębokiej) poprzez:
   • Zgeneralizowany wskaźnik odniesienia
   • Czasowniki nieokreślone
   • Naruszenie ograniczenia selekcyjnego
   • Usunięcia
   • Fragment zdania
   • Nominalizację
4. Wieloznaczności – zamierzone użycie struktury powierzchniowej o wielu znaczeniach. Istnieją cztery typy wieloznaczności:
   • Fonetyczna (np. „Po rurze wejdziesz po różę”)
   • Składniowa (np. „Dzieci odwiedzają ciotki”)
   • Zasięgu (np. „Mówię jak do ściany”)
   • Akcentowania (np. „Warto byś zauważył jak droga jest prosta”)
5. Drugoplanowa struktura włączona – inna struktura powierzchniowa
   • Ukryte pytania (np. „Zastanawiam się, czy odnalazłeś już spokój”)
   • Ukryte polecenia (np. „Dla tego ćwiczenia ważne jest, byś się zrelaksował”)
   • Cytaty (np. „Ktoś kiedyś powiedział, że warto w takiej chwili się zrelaksować”)
6. Znaczenia pochodne – odkrywanie przed drugą osobą głębszego znaczenia przekazu
   • Presupozycje (np. „Marcin nie wiedział, że Jola weszła do pokoju”)
   • Postulaty konwersacyjne (np. „Możesz po prostu się rozluźnić”)

Zobacz też

• Programowanie neurolingwistyczne
• Nieświadomość (psychoanaliza)
• Przeramowanie

Bibliografia

• Bandler Richard, Magia w działaniu. Sesje NLP Richarda Bandlera, Onepress, Gliwice 2008, s. 245-252.
• Dilts Robert T., Bandler Richard, Grinder John, DeLozier Judith, NLP. Studium struktury subiektywnych doświadczeń, Onepress, Gliwice 2006.
• bankier.pl – Model Miltona