Modliborzyce (województwo świętokrzyskie)
50°46′41″N 21°18′03″E/50,778056 21,300833
| wieś | |
 Kościół w Modliborzycach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
329[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-552[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TOP |
| SIMC |
0786704[4] |
Położenie na mapie gminy Baćkowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
| 50°46′41″N 21°18′03″E/50,778056 21,300833[1]
| |
Modliborzyce – wieś sołecka[5] w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Baćkowice[6][4].
Były wsią benedyktynów świętokrzyskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[7].
Przez wieś przechodzi czerwony szlak turystyczny z Gołoszyc do Piotrowic.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0786710 | Kolonia | część wsi |
| 0786727 | Kolonie Modliborskie | część wsi |
| 0786733 | Stara Wieś | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi według przekazu pochodzi od słów modlić się w borze i ponoć została nadana przez Bartłomieja z Opatowa, który w 1444 r. powiększył i wymurował stojącą tu kapliczkę benedyktynów świętokrzyskich, wokół której powstała wkrótce leśna osada. Kolatorem powstałego w ten sposób kościoła był opat świętokrzyski. Pierwszym proboszczem parafii był Bartłomiej z Opatowa[8].
Według innej teorii nazwa to przymiotnik dzierżawczy od męskiego imienia Modlibor.
W 1608 r. opat Bogusław Radoszewski ofiarował plac na budowę modliborzyckiego szpitala. W 1657 r. król Szwecji, Karol X Gustaw przyjmował tu Rakoczego. Podczas uroczystości 11 kwietnia 1657 r. wywiązała się strzelanina, w której zabity został Philipp, książę Nassauski. Następnego dnia, po naradzie wojennej, wojska pomaszerowały przez Ćmielów, w kierunku Zawichostu w celu przeprawienia się przez Wisłę.
Za czasów II RP roku siedziba gminy Modliborzyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół parafialny pw. św. Benedykta z XV w., przebudowany w XIX w., wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.508 z 12.03.1957, z 15.04.1967 i z 28.07.1982)[9],
- cmentarz parafialny (nr rej.: A.509 z 13.06.1988)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 82348
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 11 [dostęp 2022-03-16]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2014, s. 719 [zarchiwizowane 2014-09-28].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Baćkowice. Urząd Gminy Baćkowice. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
- ↑ Ks. Jan Wiśniewski, Monografie kościołów w dekanacie opatowskim, Kielce 2000, ISBN 83-7224-241-0, str 564.
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 36 [dostęp 2015-11-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Dybczyński, Przewodnik po Górach Świętokrzyskich, Warszawa 1912
- ks. Jan Wiśniewski, Monografie kościołów w dekanacie opatowskim, Kielce 2000, ISBN 83-7224-241-0.
- Oficjalna strona parafii pw. Św. Benedykta w Modliborzycach. parafiamodliborzyce.boo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].