Modraszek lazurek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Modraszek lazurek
Polyommatus thersites
(Cantener, 1835)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Rodzina

modraszkowate

Rodzaj

Polyommatus

Gatunek

modraszek lazurek

Modraszek lazurek (Polyommatus thersites) – gatunek motyla z rodziny modraszkowatych (Lycaenidae)[1]. W Polsce zagrożony wyginięciem, wpisany na Czerwoną listę zwierząt zagrożonych i ginących w Polsce ze statusem EN (endangered) – silnie zagrożony[2].

Cechy[edytuj | edytuj kod]

Skrzydła o rozpiętości 28–30 mm. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy. U samców wierzch skrzydeł błękitny z czarną, wąską obwódką na zewnętrznym brzegu skrzydeł. U samic skrzydła są ciemnobrunatne z rzędem pomarańczowych plamek przy zewnętrznym brzegu tylnego, a niekiedy i przedniego, skrzydła[1]. Bardzo podobny do modraszka ikara (Polyommatus icarus), jednak w odróżnieniu od niego nie posiada dwóch czarnych plam w części nasadowej spodu przedniego skrzydła[3].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Zachodnia Palearktyka. Od Maroka przez południową i środkową Europę do Azji Mniejszej. Północna granica zasięgu tego gatunku przebiega przez środkowe Niemcy i południową Polskę. W Polsce na Ponidziu, okolicach Kielc i wschodniej części Wyżyny Lubelskiej[1].

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Murawy kserotermiczne na wzgórzach i zboczach. Preferuje tereny o podłożu wapiennym lub gipsowym[3][1].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Jaja składane pojedynczo na roślinach żywicielskich. Gąsienice, które są stadium zimującym, żerują początkowo na kwiatach, później również na liściach. Roślinami żywicielskimi gąsienic są: sparceta siewna (Onobrychis viccifolia) i sparceta piaskowa (Onobrychis arenaria)[3]. Gąsienice wchodzą w fakultatywne relacje z mrówkami z gatunków hurtnica podobna (Lasius alienus), koczowniczka czarna (Tapinoma erraticum) oraz rodzaju Myrmica. Owady dorosłe pojawiają się w dwóch pokoleniach. Pierwsze pokolenie od połowy maja do końca czerwca, drugie od połowy lipca do końca sierpnia[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jarosław Buszko, Janusz Masłowski: Motyle dzienne Polski. Nowy Sącz: Wydawnictwo Koliber, 2008, s. 116.
  2. redakcja: Zbigniew Głowaciński: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. 2002. s. 83. [dostęp 2017-02-19]. (pol.).
  3. a b c d Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 188.