Moduł CI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Moduł CI (ang. Common Interface) – urządzenie umożliwiające odbiór programów płatnych, kodowanych w określonym systemie, np. Conax, Nagravision, Mediaguard, Viaccess i innych, jednakże nieudostępniające bezpośrednio płatnych kanałów z karty abonenckiej. Element systemu dostępu warunkowego.

Podział ze względu na budowę[edytuj | edytuj kod]

  • moduły wewnętrzne – wbudowane w odbiorniku satelitarnym lub odbiorniku cyfrowej telewizji naziemnej (zintegrowane z płytą główną odbiornika);
  • moduły zewnętrzne – w postaci niewielkiej metalowej płytki (karty PCMCIA) wsuwanej w tzw. gniazdo CI odbiornika, który wyposażony jest w takie gniazdo.

Podział ze względu na rodzaj[edytuj | edytuj kod]

  • moduły przeznaczone do obsługi jednego, ściśle określonego systemu kodowania;
  • moduły uniwersalne (wielosystemowe) – obsługujące kilka różnych systemów kodowania.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Moduły CI, zwłaszcza wewnętrzne, najczęściej spotykane są w dedykowanych dekoderach satelitarnych platform cyfrowych oraz w dekoderach telewizji kablowej i naziemnej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]