Modulacja fazy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Modulacja fazy sygnału analogowego

Modulacja fazy (ang. Phase Modulation, PM) – kodowanie informacji w fali nośnej przez zmianę jej chwilowej fazy, w zależności od sygnału wejściowego.

Modulacja fazy jest rzadko używana w systemach analogowych, gdyż modulacja częstotliwości (FM) pozwala na zastosowanie prostszych modulatorów i demodulatorów sygnału. Sygnał modulowany fazowo można przekształcić na sygnał modulowany częstotliwościowo i w ten sposób dokonuje się zazwyczaj demodulacji PM[1]. Modulacja fazy jest natomiast szeroko stosowana w transmisji cyfrowej i nosi nazwę kluczowania fazy (PSK).

Teoria[edytuj | edytuj kod]

Sygnał modulujący o amplitudzie M, częstości i fazie początkowej określony jest wzorem:

a falę nośną, która jest modulowana opisuje wzór:

Modulowany przebieg określony jest wzorem:

gdzie poprzez oznaczona jest modulująca faza.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. What is Phase Modulation: PM Tutorial » Electronics Notes [online], www.electronics-notes.com [dostęp 2021-06-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Gotfryd: Układy telekomunikacyjne. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 2019, s. 30-32. ISBN 978-83-7934-306-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]