Mogilnicki
Mogilnicki II[1] – herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Na tarczy dwudzielnej w pas w polu I złotym połuorzeł czarny w prawo, w II błękitnym krzyż kawalerski złoty. W obydwu klejnotach po dwa skrzydła orle czarne (według S. Górzyńskiego – w klejnocie I prawe, w II lewe skrzydło orle czarne, a ponadto labry I czarne, II błękitne podbite złotem).
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 7 lipca 1828 roku przemyskiemu greckokatolickiemu kustoszowi katedralnemu Janowi Mogilnickiemu, wraz z tytułem szlacheckim[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Mogilnicki (herb własny)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG 1997. ISBN 83-85490-88-4
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
