Mohun wielki

Mohun wielki
	Mulleripicus pulverulentus
	(Temminck, 1826)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	dzięciołowe
Podrząd	dzięciołowce
Rodzina	dzięciołowate
Podrodzina	dzięcioły
Plemię	Picini
Rodzaj	Mulleripicus
Gatunek	mohun wielki
Synonimy
	Picus pulverulentus Temminck, 1826;
	Picus pulverulentus Temminck, 1826;
Podgatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mohun wielki^[4], mohun (Mulleripicus pulverulentus) – gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), zamieszkujący południową i południowo-wschodnią Azję. Narażony na wyginięcie.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Jest to największy z dzięciołów Starego Świata. Długość ciała 45–50 cm; masa ciała 360–563 g^[2].

Zarówno samce, jak i samice mają płowobrązowe gardła i szyje; samce mają czerwone „wąsy”. Młode przypominają ubarwieniem samice, ale są ciemniejsze, mają bardziej stonowane barwy i więcej jasnych plamek na spodzie ciała.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Południowa i południowo-wschodnia Azja: od północnych Indii do południowo-zachodnich Chin, Indochin i Półwyspu Malajskiego, niektóre wyspy Indonezji i zachodnich Filipin.

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Lasy, również bagienne.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Zbierają się w stada liczące około sześciu osobników i przelatują z czubka jednego drzewa na drugi. Lecą powoli, nawołując gdaczącymi głosami. Ich lot nie jest falisty, jak u innych dzięciołów.

Okres lęgowy[edytuj | edytuj kod]

W okresie lęgowym grupy rozpadają się na poszczególne pary. Ptaki drążą dziuple wysoko w pniach drzew – często martwych i butwiejących. Samica składa na niewysłanym dnie dziupli 3 lub 4 jaja. Wysiadują je oboje rodzice, a później wspólnie opiekują się pisklętami i karmią je.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym pożywieniem mohunów wielkich są toczące drewno larwy chrząszczy; wykuwają je z drewna silnymi dziobami. Zjadają także inne owady (mrówki, termity, pszczoły bezżądłowe^[5]). Sporadycznie uzupełniają dietę drobnymi owocami^[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN od 2010 roku uznaje mohuna wielkiego za gatunek narażony (VU, Vulnerable); wcześniej, od 1988 roku był on klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji szacunkowo mieści się w przedziale 26–550 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji ocenia się jako silnie spadkowy^[3].

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia 3 podgatunki M. pulverulentus^[6]:

M. p. mohun Ripley, 1950 – północne Indie, Nepal i północno-wschodnie Indie
M. p. harterti Hesse, 1911 – północno-wschodnie Indie do południowo-zachodnich Chin, Indochin i północnego Półwyspu Malajskiego
M. p. pulverulentus (Temminck, 1826) – południowy Półwysep Malajski, wyspy: Borneo, Sumatra, Jawa, Balabac i Palawan

Autorzy Handbook of the Birds of the World nie uznają podgatunku mohun^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Mulleripicus pulverulentus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Winkler, H., Christie, D.A. & Kirwan, G.M.: Great Slaty Woodpecker (Mulleripicus pulverulentus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-07].
↑ ^a ^b Mulleripicus pulverulentus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-01-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-07].
↑ ^a ^b N. Bouglouan: Great Slaty Woodpecker. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-17]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Philip J Whitfield, Henryk Garbarczyk, Paweł Kozłowski (tłumacz), Eligiusz Nowakowski: Wielka encyklopedia zwierząt : imperium kręgowców (oryg. The Marshall Illustrated Encyclopedia of Animals). Warszawa: Świat Książki, 1999. ISBN 83-7227-275-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Mulleripicus pulverulentus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] Winkler, H., Christie, D.A. & Kirwan, G.M.: Great Slaty Woodpecker (Mulleripicus pulverulentus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-07].

[iucn-3] Mulleripicus pulverulentus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-4] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-01-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-07].

[oiseaux-5] N. Bouglouan: Great Slaty Woodpecker. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-17]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]