Moja modlitwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Moja modlitwa (oryg. bułg. Моята молитва) – wiersz Christo Botewa opublikowany po raz pierwszy w 1873, zaś w nowej, zmienionej wersji dwa lata później.

Utwór składa się z dziesięciu czterowersowych strof. W pierwszej z nich podmiot liryczny zwraca się do Boga, zaznaczając, że nie chodzi mu o Boga, "który jest w niebie", lecz o tego, który "złożył siebie" w jego sercu. W kolejnych strofach odrzuca chrześcijańskiego Boga, czczonego przez prawosławnych mnichów i patriarchów, któremu zarzuca stworzenie człowieka i wtrącenie go w nędzę, chronienie władców i możnych tego świata przy równoczesnym zmuszaniu biedaków do pokory bez nadziei na poprawę losu. Oskarża Boga o obronę kłamców, tyranów, głupców i wrogów ludu. Kontrastuje go z "Bogiem rozumu", w którym upatruje obrońcy uciśnionych, który może dawać ludom siłę do walki z uciskiem. Prosi go o siłę, by również mógł stanąć do walki, a w niej zginąć i zostać pochowanym w ojczystej ziemi, nie zaś przez całe życie pozostawał w samotności, stopniowo tracąc zapał i nadzieję.

Moja modlitwa jest jednym z wierszy Botewa o charakterze zaangażowanym, politycznym, walczącym. Późniejsza krytyka uznała go za najcenniejsze dzieło z tej grupy utworów poety, obok wcześniejszego wiersza Walka. Moją modlitwę sam Botew uważał za szczególnie ważny utwór w swoim dorobku, najpełniej wyrażający podstawowe wartości jego światopoglądu: racjonalizm, patriotyzm i osobiste bohaterstwo[1]. W utworze tym Botew zaatakował hierarchię prawosławną, którą uznał za współpracownika zarówno okupujących Bułgarię Turków, jak i bogaczy, twórców ucisku społecznego[2]. Wątek odrzucenia religii i zastąpienia jej wiarą w człowieka i moc jego rozumu powtarzał się regularnie w twórczości poety, jak również w jego tekstach o charakterze propagandowym i publicystycznym (np. naśladujący prawosławne wyznanie wiary tekst Symbol - wyznanie wiary komuny bułgarskiej). Henryk Batowski uważa, że pierwowzorem dla takiego ujęcia podobnych problemów mógł być wiersz Russkij bog Pietra Wiaziemskiego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. H. Batowski, Wstęp, ss.LXXXIV-LXXXV
  2. Ch. Botew, Wybór pism, s.48
  3. H. Batowski, Wstęp, s.LXXXV

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ch. Botew, Wybór pism, Wrocław 1960, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, oraz wstęp Henryka Batowskiego do tego wydania