Monaster Świętych Borysa i Gleba w Torżoku
57°02′01″N 34°57′24″E/57,033611 34,956667 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru |
męski |
| Eparchia | |
| Ihumen |
Arseniusz (Leonow) |
| Klauzura |
nie |
| Liczba mnichów (2008) |
5 |
| Założyciel klasztoru |
św. Efrem Nowotorski |
| Data budowy |
XI w. |
| Data zamknięcia |
1925 |
| Data reaktywacji |
1993 |
Położenie na mapie obwodu twerskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 57°02′01″N 34°57′24″E/57,033611 34,956667
| |
| Strona internetowa | |
Monaster Świętych Borysa i Gleba – męski klasztor prawosławny w Torżoku, w eparchii twerskiej.
Klasztor męski w Torżoku założył ok. 1038 święty mnich Efrem Nowotorski, pochodzący z Kijowszczyzny. Była to trzecia powstała na ziemiach ruskich wspólnota monastyczna. Efrem, którego brat Gieorgij zginął razem z książętami Borysem i Glebem, założył na miejscu obecnego klasztoru pierwszą cerkiew pod ich wezwaniem. Wokół cerkwi powstała wspólnota monastyczna złożona z uczniów i naśladowców mnicha Efrema. Zmarły w 1053 zakonnik został pochowany na terenie założonego przez siebie klasztoru.
Szybszy rozwój monasteru nastąpił jednak dopiero w czasie panowania Iwana Groźnego, kiedy arcybiskup pskowski i nowogrodzki Leonid doprowadził do translacji relikwii mnicha Efrema, którego ciało według tradycji nie uległo rozkładowi. Niedługo później świętym ogłoszony został również jeden z uczniów Efrema – mnich Arkadiusz Nowotorski.
W 1928 monaster został zamknięty przez władze stalinowskie. Już wcześniej, w latach 20., z klasztoru zostały zarekwirowane relikwie jego założyciela, które według wspomnień mogły znajdować się w muzeum religii i ateizmu urządzonym w soborze Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Petersburgu, zaś w 1925 mnisi zostali zmuszeni do opuszczenia budynków zamienionych na więzienie o zaostrzonym rygorze. Później w klasztorze znajdował się zakład odwykowy dla alkoholików, następnie muzeum etnograficzne.
Do reaktywacji życia klasztornego doszło w 1993 na mocy dekretu biskupa twerskiego i kaszyńskiego Wiktora (Olejnika), który wyznaczył na nowego przełożonego monasteru ihumena Wassiana (Kurajewa). W kompleksie zabudowań monasterskich przeprowadzono również niezbędne prace remontowe. W 2008 wspólnotę monastyczną tworzyło 5 zakonników. Zakonnicy z klasztoru w Torżoku opiekują się cerkwią św. Jana Teologa w tym samym mieście oraz kaplicą Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Zaruczu.