Monaster św. Michała Archanioła w Stepaniu
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Eparchia | |
| Ihumen |
Izaak (?) – ostatni |
| Klauzura |
nie |
| Typ monasteru |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
św. Michała Archanioła |
| Fundator |
Semen Jurjewicz Dubrowicki i jego żona Anastazja (prawdopodobni) |
| Data budowy |
do 1505 |
| Data zburzenia |
po 1608 |
Monaster św. Michała Archanioła – prawosławny męski klasztor działający w Stepaniu najpóźniej od początku XVI w. do początku wieku XVII.
Najstarsza wzmianka o klasztorze pochodzi z 1505. Prawdopodobnie powstał on z fundacji Semena Jurjewicza Dubrowickiego i jego żony Anastazji. Gdy Stepań stał się własnością Ostrogskich, Konstanty Wasyl Ostrogski nadał monasterowi prawo pobierania dziesięciny ze wsi Midsko[1]. Znaczenie i dobrą sytuację materialną monasteru potwierdza fakt, że w latach 1599 oraz 1606–1610 w klasztorze rezydowali goszczący w Rzeczypospolitej hierarchowie starożytnych patriarchatów prawosławnych[1]. Klasztor pozostawał prawosławny przez cały okres swojego istnienia, mimo przejścia eparchii turowsko-pińskiej na unię, na mocy decyzji jej ordynariusza, biskupa Jonasza[1].
Monaster w Stepaniu przestał istnieć po śmierci Konstantego Wasyla Ostrogskiego i przyjęciu przez jego synów katolicyzmu. Nowi właściciele Stepania dokonali również zmiany biegu Horynia w miejscowości, przez co budynki klasztorne zostały całkowicie zniszczone[1].
Znane są imiona dwóch ihumenów monasteru w Stepaniu: Sylwestra, sprawującego urząd w 1572, i jego następcy Izaaka, uczestnika antyunijnego soboru w Brześciu w 1596[1].