Monaster Kuteiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego
Куцеінскі Багаяўленскі манастыр
Ilustracja
Cerkiew Trójcy Świętej
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Orsza

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny
(Egzarchat Białoruski)

Eparchia

witebska i orszańska

Klauzura

nie

Typ monasteru

męski

Obiekty sakralne
Cerkiew

Trójcy Świętej

Materiał budowlany

cegła

Data budowy

1620

Data zamknięcia

1917

Data reaktywacji

1992

Położenie na mapie Orszy
Mapa konturowa Orszy, na dole znajduje się punkt z opisem „Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego”
Ziemia54°29′31″N 30°24′48″E/54,491944 30,413333

Monaster Kuteiński, Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego – prawosławny męski monaster położony na terenie miasta Orsza, działający w jurysdykcji eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Monaster został wzniesiony w pobliżu ujścia Kuteinki do Dniepru, na obrzeżach Orszy, z błogosławieństwa patriarchy jerozolimskiego Teofana III w 1620[1]. Wspólnota była podporządkowana monasterowi Świętej Trójcy w Słucku[2].

W 1630 przy monasterze powstała drukarnia, w której w kolejnych latach Spirydon Sobol wydrukował pierwszy białoruski Elementarz, jak również inne księgi biblijne i religijne. Drukarnia klasztorna blisko współpracowała ze szkołą grawiury w Orszy[1]. W 1635 metropolita kijowski Piotr Mohyła poświęcił w klasztorze główny drewniany sobór Objawienia Pańskiego i cerkiew dolną św. Łazarza[1]. W 1656 do monasteru przybył car Aleksy I, który zaangażował kilku związanych z monasterem artystów i grawera Paisjusza do prac w cerkwi w Moskwie-Izmajłowie oraz we dworze carskim w Kołomienskoje[1].

Monaster nieprzerwanie funkcjonował jako męska wspólnota prawosławna do 1917, gdy został zamknięty i zdewastowany. Jego cerkwie, dzwonnice, otaczające go mury zostały zniszczone, natomiast dawny budynek mieszkalny dla mnichów zaadaptowano na mieszkania. Wspólnota monastyczna wznowiła swoją działalność w 1992, zaś trzy lata później ukończono remont cerkwi Trójcy Świętej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Богоявленский Кутеинский мужской монастырь. [dostęp 2012-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-08)].
  2. Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 27. ISBN 978-83-7431-127-4.