Mordacia mordax

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mordacia mordax[1]
(Richardson, 1846)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

bezżuchwowce

Gromada

Petromyzontida

Rząd

minogokształtne

Rodzina

Mordaciidae

Rodzaj

Mordacia

Gatunek

Mordacia mordax

Synonimy
  • Petromyzon mordax Richardson, 1846
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Mordacia mordaxanadromiczny gatunek pasożytniczego minoga z rodziny Mordaciidae. Jest bardzo podobny i blisko spokrewniony z minogiem australijskim (Mordacia praecox). Ślepice obydwu gatunków są nie do odróżnienia[3].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Mordacia mordax jest gatunkiem endemicznym południowo-wschodniej Australii[4]. Występuje na obszarze od rzeki Shoalhaven w stanie Nowa Południowa Walia po Zatokę Świętego Wincentego w Australii Południowej.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Osiąga przeciętnie 11–43 cm[4], maksymalnie 50 cm[5] długości całkowitej. 84 do 96 miomerów. Procentowe proporcje długości poszczególnych części ciała u osobników przed tarłem: odcinek przedskrzelowy 8,5-11,3%, odcinek skrzelowy 7,1-9,8%, tułów 60,4-68,3%, ogon 14,4-20,1%, przyssawka 4,9-6,6%, oko 1,1-1,7%,. Proporcje u samców tarlaków: odcinek przedskrzelowy 11,4-16,6%, odcinek skrzelowy 8,8-10,1%, tułów 60,1-65,3%, ogon 13,3-15,7%, przyssawka 8,1-11,2%. U tarlaków nie jest widoczna moczowo-płciowa brodawka. Dojrzałe samce mają luźną skórę w przedniej części ciała. Płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty.

Ubarwienie grzbietu u niedojrzałych osobników brązowoszare, zaś brzucha srebrzyste. Linia boczna ciemno pigmentowana, podobnie jak płetwa ogonowa.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Biotop[edytuj | edytuj kod]

Ślepice żyją zagrzebane w mule w wolno płynących strumieniach przez około 3,5 roku. Dorosłe osobniki spływają do morza, gdzie żyją przez nieokreślony czas, spotyka się je również w estuariach rzek.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Dorosłe osobniki pasożytują na rybach, w tym na kilku gatunkach o znaczeniu gospodarczym[4].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

W czasie wędrówek dorosłe osobniki są spotykane w szybko płynących odcinkach rzek, często również gromadzą się poniżej trudnych do pokonania przeszkód. W ciągu dnia zakopują się one w podłożu, zaś wędrówki odbywają nocą. Tarło odbywa się od lipca do września. Jedna samica składa 3,789-13,372 ziaren ikry.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Bywa łowiona w celach spożywczych w dolnym odcinku rzeki Yarra.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mordacia mordax, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Mordacia mordax, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. I. C. Potter. Mordacia praecox, n. sp., a nonparasitic lamprey (Petromyzonidae), from New South Wales, Australia. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 92 (3), s. 254-261, 1968. (ang.). 
  4. a b c C.B. Renaud: Lampreys of the world. An annotated and illustrated catalogue of lamprey species known to date. Rzym: FAO, 2011, seria: FAO Species Catalogue for Fishery Purposes. No. 5. ISBN 978-92-5-106928-8.
  5. Mordacia mordax. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 6 grudnia 2015]