Mułowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mułowiec z KWK Pstrowski w Zabrzu
Mułowiec z Lyme Regis Wielka Brytania

Mułowiec – zwięzła skała okruchowa, będąca zlityfikowanym (scementowanym) mułem. Złożona głównie z ziaren kwarcu, czasem łyszczyków, skaleni, minerałów węglanowych i ilastych.

W Polsce na powierzchni występuje m.in. w seriach osadowych karbonu, permu, kredy górnej w Sudetach, jako skała płonna w zagłębiach węglowych Górnego i Dolnego Śląska oraz często wśród różnowiekowych utworów Gór Świętokrzyskich.

Słabo zmetamorfizowane tzw. metamułowce występują w seriach metamorficznych Gór Kaczawskich i Pogórza Kaczawskiego (Metamorfik kaczawski) oraz Gór Bardzkich (Struktura bardzka).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.
  • Stanisław Orłowski, Michał Szulczewski, Geologia historyczna. Część pierwsza, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1990, ISBN 83-220-0304-8, OCLC 749360105.