Mundżak chiński
| Muntiacus reevesi[1] | |
| (Ogilby, 1839) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
mundżak chiński |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Mundżak chiński[3][4] (Muntiacus reevesi) – gatunek ssaka parzystokopytnego, jeden z najmniejszych przedstawicieli rodziny jeleniowatych. Występuje endemicznie na wyspie Tajwan oraz w Chinach kontynentalnych, na rozległym terenie subtropikalnego regionu zlewni Rzeki Perłowej i Jangcy (od Guangdong i Kuangsi do Gansu i Shaanxi).
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Tułów mundżaka chińskiego osiąga długość 89–135 cm, przy wysokości 40–65 cm. Na głowie ma krótkie poroże. Sierść wybarwiona jest zwykle na kolor ciemnoszarobrązowy z jaśniejszymi smugami. Nad oczami sierść ma kolor jasny. Górne kły samców są silnie rozwinięte[5].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Mundżaki chińskie wiodą samotniczy tryb życia lub żyją w parach. Wykazują aktywność głównie nocą, a też rankiem[5].
Cykl życiowy[edytuj | edytuj kod]
Okres godowy wypada zazwyczaj w styczniu i lutym. Po ciąży trwającej ok. 180 dni samica rodzi zwykle l młode, o masie ciała ważące nieco ponad 0,5 kg. Mundżaki chińskie zrzucają poroże zazwyczaj w maju. W okresie godowym lub w sytuacji zagrożenia mundżaki wydają charakterystyczne dźwięki podobne do szczekania psa[5].
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Występuje endemicznie na wyspie Tajwan oraz w Chinach kontynentalnych, na rozległym terenie subtropikalnego regionu zlewni Rzeki Perłowej i Jangcy (od Guangdong i Kuangsi do Gansu i Shaanxi)[2].
Gatunek został Introdukowany na terenie Anglii, gdzie istnieje populacja tych zwierząt, oraz na terenie Francji, gdzie wprowadzenie gatunku się nie powiodło[2].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Mundżak chiński jest roślinożercą. Żywi się roślinami zielnymi i liśćmi krzewów[5].
Siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje zarośla i lasy. Często spotykany na terenach górskich[5], na wysokości od 50 do 3500 m n.p.m.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Muntiacus reevesi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Timmins, Chan J, B., Muntiacus reevesi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-31] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 175. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Zygmunt Kraczkiewicz: Ssaki. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- ↑ a b c d e Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.