Muonionalusta (meteoryt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muonionalusta
Ilustracja
Płytka długości 9,6 cm z meteorytu Muonionalusta. Widoczne są figury Widmanstättena.
Sposób odkrycia

Znaleziony

Państwo

 Szwecja

Miejsce znalezienia

gmina Pajala, okolice wsi Muonionalusta i Kitkiöjoki

Data znalezienia

1906, 1946, 1963, 1994, 2003

Typ

meteoryt żelazny

Położenie na mapie Norrbotten
Mapa konturowa Norrbotten, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Muonionalusta”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Muonionalusta”
Ziemia67°48′00″N 23°06′00″E/67,800000 23,100000

Muonionalustameteoryt żelazny należący do oktaedrytów grupy IV A[1]. Fragmenty tego meteorytu znajdowane są w gminie Pajala, na terenie północnej Szwecji, około 150 km na północ od koła podbiegunowego[2]. Po raz pierwszy znaleziony w 1906 roku[3]. W meteorycie Muonionalusta zawartość niklu wynosi 8,42%[3]. W sumie znaleziono kilkaset kilogramów tego meteorytu[4].

Jako jeden z nielicznych meteorytów na świecie, i jedyny wśród żelaznych, zawiera naturalny stiszofit (powstały w czasie impaktu)[3].

Wiek powstania troilitu z tego meteorytu wydatowano metodą Pb-Pb na około 4,565 mld lat, co czyni go najstarszym wśród wydatowanych ciał naszego Układu Słonecznego[3]. Substancja meteorytu pochodzi z jądra niewielkiej asteroidy, która rozpadła się około 400 mln lat temu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Monica M. Grady, A. L. Graham: Catalogue of meteorites: with special reference to those represented in the collection of the Natural History Museum, London. Cambridge ; New York: Cambridge University Press, 2000, s. 350. ISBN 0-521-66303-2.
  2. D. Holtstam i inni, First discovery of stishovite in an iron meteorite, „Meteoritics & Planetary Science (Meteoritical Society)”, 11, 38, 2003, s. 1579-1583, DOI10.1111/j.1945-5100.2003.tb00002.x.
  3. a b c d e Janne Blichert-Toft. The early formation of the IVA iron meteorite parent body. „Earth and Planetary Science Letters”. 296, s. 469–480, 2010. 
  4. Meteoryty żelazne IVA - głównie oktaedryty drobnoziarniste. Polskie Towarzystwo Meteorytowe. [dostęp 2013-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-03)]. (pol.).