Murenoszczuk bagio
| Muraenesox bagio[1] | |||
| (Hamilton, 1822) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
murenoszczuk bagio | ||
| Synonimy | |||
| |||
Murenoszczuk bagio[2] (Muraenesox bagio) – gatunek ryby węgorzokształtnej z rodziny murenoszczukowatych (Muraenesocidae). Poławiany gospodarczo.
Występowanie i biotop[edytuj | edytuj kod]
Przybrzeżne i szelfowe wody tropikalnej strefy Oceanu Indyjskiego i środkowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego. Spotykany w lagunach, zatokach i estuariach. Przebywa nad dnem mulisto-piaszczystym[2], na głębokościach do 100 m[3].
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Ciało silnie wydłużone, węgorzowate, w przekroju owalne, w części ogonowej bocznie spłaszczone. Brak łusek. Pysk dość długi. Szczęka nieznacznie wystaje przed żuchwą. W linii bocznej 35–38 otworów sensorycznych, liczonych od głowy do odbytu. Górna część ciała jest ciemnoszara a boki szarostalowe[2].
Długość ciała przeważnie mieści się w przedziale 70–150 cm. Najdłuższe odnotowane osobniki mierzyły 200 cm[2][3] i ważyły około 7 kg[3].
Biologia[edytuj | edytuj kod]
Murenoszczuk bagio jest gatunkiem aktywnym głównie w nocy. Jego pokarm stanowią mniejsze ryby, mięczaki i skorupiaki, które chwyta przy dnie[2][3].
Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]
Jest to gatunek poławiany gospodarczo różnymi metodami. Znany jest z tego, że potrafi zaatakować rybaków lub wędkarzy, którzy go wyłowili[3]. Jego mięso jest białe i tłuste, o dużych wartościach odżywczych. Do konsumpcji używane jest świeże lub przetworzone[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Muraenesox bagio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 230–231. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ a b c d e Muraenesox bagio. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 18 lutego 2013]